Το εργασιακό και οικονομικό τσουνάμι που έρχεται άρχισε να τρομάζει την κυβέρνηση, που σιγά σιγά αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει στην πραγματική οικονομία. Χρειάστηκαν βέβαια οι αντιδράσεις των φορέων της αγοράς για να ξυπνήσουν οι υπουργοί, ορισμένοι εκ των οποίων δεν παίρνουν μυρωδιά από τις πραγματικές ανάγκες εργαζομένων και επιχειρήσεων.
Από χθες κυβερνητικοί παράγοντες άρχισαν να τα μαζεύουν για τα οικονομικά μέτρα του επόμενου διαστήματος. Το πακέτο που παρουσιάστηκε γελοιωδώς ως «μπαζούκα 24 δισ.» άρχισε σιγά σιγά να υποβαθμίζεται. Χρειάστηκε να περάσουν μόλις δύο ημέρες για να δικαιωθεί απόλυτα η «δημοκρατία» στην κριτική της. Ούτε 24 δισ. φαίνεται ότι θα διατεθούν, αλλά και το μείγμα των μέτρων που επελέγη επιτείνει τη φτώχεια και φέρνει ακαριαίες μειώσεις μισθών κοντά στο 20%.
Η κυβέρνηση, βλέποντας τον κίνδυνο γενικού ξεσηκωμού, λέει τώρα ότι τα μέτρα έχουν προσωρινό χαρακτήρα, άρα οι συνέπειές τους δεν θα είναι καθολικές. Πρόκειται για ακόμα μία ντρίμπλα, επικοινωνιακού χαρακτήρα. Κάθε περιστολή εργασιακών δικαιωμάτων και κάθε μείωση μισθού (με την κρατική ευλογία) είναι σαφές ότι είναι μη αναστρέψιμες. Το προηγούμενο που θα δημιουργηθεί θα φέρει καθεστώς ζούγκλας. Η ύφεση που είναι προδιαγεγραμμένη θα επιτείνει τα προβλήματα. Άρα, ουδέν μονιμότερον του προσωρινού!
Είναι προφανές ότι χρειάζεται ένα άλλο πακέτο, πολύ γενναιότερο και καλύτερα δουλεμένο για να δοθεί ώθηση στην οικονομία και να σωθεί ό,τι σώζεται. Πιθανότατα με τη χρήση μέρους των χρημάτων του περιβόητου «μαξιλαριού». Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Αν η κυβέρνηση επιμείνει στα ημίμετρα που ανακοίνωσε και στη συνήθη επικοινωνιακή διαχείριση, σύντομα θα έρθει αντιμέτωπη με την οργή όλης της πραγματικής οικονομίας.
Από την άλλη, η ανακοίνωση ενός νέου πακέτου θα σηματοδοτήσει το λάθος που έγινε με το προηγούμενο. Δύσκολο να το πράξει αυτό η κυβέρνηση. Πιθανότατα θα φέρνει κάθε τόσο τροποποιήσεις και βελτιώσεις για να μην παραδεχθεί τις αστοχίες.
Αυτό θα συμβεί βέβαια αν υπάρχει πρόθεση διόρθωσης. Γιατί υπάρχει και το δεύτερο σενάριο. Όλα αυτά τα μπερδεμένα, άκρως αντιεπιχειρηματικά και αντεργατικά μέτρα να ήρθαν κατόπιν σχεδίου. Με απώτερο στόχο τη φτωχοποίηση και την εκμετάλλευση της κατάστασης από λίγους ισχυρούς. Περίπου δηλαδή ό,τι έγινε με τα Μνημόνια. Θα δείξει.