Από τη γιορτή για τα 70χρονα από την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ενωσης αξίζει να συγκρατήσει κάποιος πόσο μεγάλη απόσταση έχουν οι διακηρύξεις και τα πομπώδη ρητορικά σχήματα των ευρωκρατών από την πραγματικότητα.
Η 9η Μαΐου κάθε έτους έχει οριστεί ως Ημέρα της Ευρώπης, επειδή το 1950 ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Ρομπέρ Σουμάν σε αυτή την ημερομηνία πρότεινε τη δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ανθρακα και Χάλυβα, τα μέλη της οποίας θα διαχειρίζονταν από κοινού την παραγωγή χάλυβα και άνθρακα. Πάνω στη διακήρυξη Σουμάν στηρίχτηκε η ίδρυση της προδρομικής μορφής της σημερινής Ε.Ε.
Πόσο «ευρωπαϊκή» είναι η Ε.Ε. φάνηκε και στα χρόνια που διαλυόταν η ελληνική κοινωνία με το «εργαλείο βασανιστηρίων» του Μνημονίου (ο χαρακτηρισμός ανήκει στον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών Χάικο Μάας). Η απεχθής όψη της γερμανοκίνητης γραφειοκρατικής μηχανής που αποκαλείται Ευρωπαϊκή Ενωση έγινε αντιληπτή και με την υγειονομική, αλλά και οικονομική και κοινωνική κρίση που προκλήθηκε από την πανδημία του κορονοϊού.
Η «συνταγή» που είδαμε να εφαρμόζεται και στην περίπτωση του κορονοϊού ήταν «ο καθένας για τον εαυτό του και όλοι για τη Γερμανία». Ευρώπη δεν σημαίνει να εργάζονται όλοι οι λαοί για να αυξάνεται η ισχύς των Γερμανών και για να γίνονται τα έθνη γρανάζια μιας μηχανής, η οποία διαλύει την ιδιοπροσωπία τους.
Αυτό που αποτελεί την ιδεατή εκδοχή της Ευρώπης είναι το οικοδόμημα που έχει ως θεμέλια τον χριστιανισμό, τον ελληνικό πολιτισμό και το ρωμαϊκό δίκαιο. Και οι τρεις πυλώνες, που είναι απαραίτητοι για να υπάρχει Ευρώπη, σήμερα θεωρούνται από τους νεοταξίτες ευρωκράτες «αναχρονισμοί» και «εθνικιστικά κατάλοιπα». Η Ευρωπαϊκή Ενωση λειτουργεί χωρίς την Ευρώπη…
Μ.Η.Τ. 232120