Μόλις συμπληρώθηκαν 10 χρόνια από τη διάπραξη ενός στυγερού εγκλήματος σε βάρος του ελληνικού έθνους και του λαού μας. Την Πέμπτη 23 Απριλίου 2010 ο μοιραίος πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωνε από το λιμάνι του Καστελόριζου την υπαγωγή της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης του ΔΝΤ και της ευρωζώνης.
Τη συνέχεια τη γνωρίζουμε και τις συνέπειες της επιλογής της παράδοσης των κλειδιών της χώρας στους πιστωτές τις υποστήκαμε όλοι. Η οικονομία μας, που υποτίθεται ότι ήταν ο μεγάλος «ασθενής» και θα «έσωζαν» οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ, δηλητηριάστηκε από τη… φαρμακευτική αγωγή. Η κοινωνία τραυματίστηκε ανεπανόρθωτα, η εθνική κυριαρχία κατελύθη, ο πληθυσμός μειώθηκε, η θνησιμότητα αυξήθηκε, οι ιδιωτικές περιουσίες εξαϋλώθηκαν, τα «ασημικά» του Δημοσίου υποθηκεύτηκαν για έναν αιώνα, οι Ελληνες μετανάστευσαν στο εξωτερικό για ένα μεροκάματο και η αξιοπρέπεια της πατρίδας μας τσαλαπατήθηκε από «φίλους» και αντιπάλους.
Και, αντί οι πρωταγωνιστές αυτής της τραγωδίας να κρύβονται, έχουν το θράσος να κυκλοφορούν ακόμα ανάμεσα στους ανθρώπους που κατέστρεψαν και να δίνουν και συμβουλές για την αντιμετώπιση κρίσεων!
Χαρακτηριστικό παράδειγμα των ανωτέρω ο Γιώργος Παπανδρέου. Αντί να απολογηθεί στον ελληνικό λαό για τα πεπραγμένα του, φτάνει στο σημείο να παραχωρεί συνεντεύξεις (όπως η πρόσφατη στο ειδησεογραφικό δίκτυο euronews), όπου προτείνει… μέθοδο αντιμετώπισης των οικονομικών συνεπειών της πανδημίας του κορονοϊού.
Η ποιότητα της κυβέρνησης Παπανδρέου και των αποφάσεών της φάνηκε και από τη διαδρομή του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, του υπουργού Οικονομικών του πρώτου Μνημονίου, το οποίο φέρει και την υπογραφή του. Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, αν και καταδικάστηκε από ειδικό δικαστήριο για την υπόθεση «λίστας Λαγκάρντ» (είχε αφαιρέσει από τη λίστα ονόματα συγγενών του), κυκλοφορεί ελεύθερος, ενώ πολλά θύματα της πολιτικής που άσκησε εκείνος και ο πολιτικός προϊστάμενός του έχουν χάσει την υγεία τους, την ελευθερία τους, τις περιουσίες τους, τις δουλειές τους ή ακόμα και την ίδια τη ζωή τους.
Με το έγκλημα του Μνημονίου να παραμένει ατιμώρητο, δεν μπορεί κάποιος να περιμένει καλύτερες ημέρες για την Ελλάδα.
Μ.Η.Τ. 232120