Φέτος η μεγάλη εορτή της Αναστάσεως θα διαφέρει από τις άλλες. Οι απαγορεύσεις που ισχύουν για την άσκηση των λατρευτικών καθηκόντων μας παραπέμπουν σε εποχές που νομίζαμε ότι έχουν παρέλθει οριστικά. Οι ιεροί ναοί δεν θα είναι ανοιχτοί για τον λαό και δεν θα υπάρχει η δυνατότητα μεταφοράς του Αγίου Φωτός στις οικίες μας.
Δεν είναι λίγοι οι υπάλληλοι της νέας τάξης που χαίρονται και πανηγυρίζουν με την επιβολή αυτών των απαγορεύσεων και με την ιδέα ότι δεν επιτρέπονται καν οι κωδωνοκρουσίες αλλά και η μεταφορά του ήχου από την αναστάσιμη ακολουθία στις γειτονιές μας από μεγαφωνικές εγκαταστάσεις. Αυτούς τους εξωφρενικούς περιορισμούς, που επιβλήθηκαν σε όλους μας, τους θεωρούν «νίκες» στα σημεία.
Φρούδες οι ελπίδες τους, μάταιη η χαρά τους. Ο Χριστός είναι αήττητος αντίπαλος. Οι χριστιανοί δεν αποκάμνουν, δεν απελπίζονται, δεν εγκαταλείπουν τον αγώνα. Είναι καθήκον κάθε πιστού να μετατρέψει τη δική του οικία σε χώρο λατρείας του Κυρίου. Μπορεί να γίνει ναός το σπίτι κάθε χριστιανικής οικογένειας.
Η «δημοκρατία» επιθυμεί να παροτρύνει τους αναγνώστες να γίνουν αγωγοί του αναστάσιμου μηνύματος. Το φως της ζωής και της αλήθειας του Χριστού υπάρχει μέσα μας, υπάρχει στην παράδοσή μας, υπάρχει στον τρόπο της ζωής μας. Η πανδημία δεν μπορεί να γίνει ούτε αιτία ούτε αφορμή για να διακόψουμε τη σχέση μας με τον Χριστό και όσοι «ποντάρουν» σε κάτι τέτοιο ας θεωρούν από τώρα ότι το «στοίχημά» τους έχει πάει χαμένο.
Οι Ελληνες την ώρα που οι ιερείς ψάλλουν τον αναστάσιμο ύμνο μπορούν να βγουν στα μπαλκόνια και στις αυλές τους με αναμμένα κεριά ανά χείρας τραγουδώντας το «Χριστός Ανέστη», νικώντας το σκοτάδι της θλίψεως και του φόβου με το φως της πίστεώς τους. Οι καιροί έρχονται και παρέρχονται, οι απαγορεύσεις τίθενται για να αρθούν από εξουσίες κοσμικές, εφήμερες και στην ουσία τους ανίσχυρες κι ανασφαλείς.
Η μόνη σταθερή εξουσία στον κτιστό και στον άκτιστο κόσμο είναι εκείνη του Θεού.
Μ.Η.Τ. 232120