Οι Έλληνες τις ζωές τους δεν τις έχουν για πέταμα. Ούτε έχουν σκοπό να παραδώσουν τα όσια και τα ιερά τους στον πρώτο περαστικό. Οι πολίτες αυτής της χώρας δεν μπορούν να κάνουν ότι… κοιμούνται όταν ληστές και δολοφόνοι εισβάλλουν στις οικίες τους για να σκοτώσουν, να κλέψουν, να βιάσουν.
Ο Ποινικός Κώδικας περισσότερο ευνοεί τον κλέφτη παρά τον νοικοκύρη. Οποιος επιδιώκει να προβάλλει αντίσταση στη βία που ασκούν ή απειλούν να ασκήσουν οι εγκληματίες διώκεται απηνώς και αντιμετωπίζει τις συνέπειες νόμων που έχουν θεσμοθετηθεί εναντίον των νομοταγών και προς όφελος των παραβατικών.
Ειδικά όταν πρόκειται για εγκληματική δραστηριότητα ξένων, η κατάσταση εξελίσσεται δυσμενέστατα για όσους Ελληνες θα αποπειραθούν να αμυνθούν σε απόπειρα ληστείας ή εισβολής στα σπίτια τους. Στη Χίο καλλιεργητής κηπευτικών προϊόντων προσπάθησε να απομακρύνει αλλοδαπούς που είχαν μπει στο θερμοκήπιό του για να κλέψουν ό,τι βρουν κι εκείνοι του επιτέθηκαν με ξύλα και πέτρες. Ο καλλιεργητής προσπάθησε να αμυνθεί με το κυνηγετικό όπλο του και συνελήφθη. Σε βάρος του σχηματίστηκε ποινική δικογραφία για απόπειρα ανθρωποκτονίας από πρόθεση και για παράβαση της νομοθεσίας για τα όπλα.
Επιπλέον, ο καλλιεργητής δέχτηκε μια πρωτοφανή επικοινωνιακή επίθεση από σημαντική μερίδα των ΜΜΕ, τα οποία προσπάθησαν να τον εμφανίσουν σαν επίδοξο δολοφόνο «ανήλικων προσφύγων». Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλοί εκ των ενήλικων αλλοδαπών αυτοπροσδιορίζονται ως «ανήλικοι» και αυτό γίνεται αβασάνιστα δεκτό και από τις ελληνικές Αρχές και από μερίδα των ΜΜΕ.
Το κράτος, και στην περίπτωση του καλλιεργητή που διώκεται για κακούργημα, διαμηνύει προς όλους ότι αντιμετωπίζεται σαν εγκληματική ενέργεια η αντίσταση και η υπεράσπιση της ζωής, της τιμής και της περιουσίας των πολιτών – ειδικά αν εκείνοι που θίγουν αυτά τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα είναι ξένοι.
Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί. Στο Σύνταγμα της Ελλάδος (άρθρο 5.2) ορίζεται ότι «όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους». Σήμερα αυτή η διάταξη φαντάζει σαν μια σειρά από λέξεις που στερούνται περιεχομένου. Οι Αρχές προστατεύουν τη σωματική ακεραιότητα των εγκληματιών και ο Ποινικός Κώδικας προβλέπει αυστηρότατες ποινές για όλους όσοι προσπαθούν να αμυνθούν εναντίον των πάσης φύσεως και προέλευσης συμμοριτών.
Τα πράγματα είναι απλά. Είτε το κράτος τάσσεται με την πλευρά των νομοταγών Ελλήνων είτε με τους παραβάτες. Μέχρι στιγμής η στάση που τηρείται ευνοεί την παρανομία. Ο Ποινικός Κώδικας πρέπει να αλλάξει και να επιτρέπει κάθε δυνατή αντίσταση σε απόπειρα παραβίασης του οικιακού ασύλου από εγκληματικά στοιχεία. Τα σπίτια των Ελλήνων είναι τα τελευταία οχυρά του έθνους.
Μ.Η.Τ. 232120