Και αδικημένοι και… δαρμένοι

Πολλά δεινά θα περίμενε να δει κάποιος να χτυπούν την πατρίδα, αλλά δύσκολα θα φανταζόταν να χρησιμοποιείται η Ελληνική Αστυνομία για να ξυλοφορτώνει -κατ’ εντολήν της κυβέρνησης- τους νησιώτες που αντιδρούν στον εποικισμό του τόπου τους από ισλαμιστές. Και αδικημένοι και… δαρμένοι οι ακρίτες μας.

Η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα είναι ένας διαρκής θρίαμβος της αδικίας, μια γιορτή εκμετάλλευσης των ανίσχυρων, μια αρένα όπου οι νομοταγείς τρέφουν με τις σάρκες τους τα θηρία της ανομίας και της αυθαιρεσίας της εξουσίας. Το βλέπουμε ξεκάθαρα και στη βίαιη -αλλά τύποις νόμιμη- μεταβολή της πληθυσμιακής σύνθεσης των νησιών, που έχουν καταντήσει χοτ σποτ.

Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τις δυνάμεις επιβολής του νόμου για να μετατρέψει το ανατολικό Αιγαίο σε προγεφύρωμα του Ισλάμ επειδή έχει πάρει τη στρατηγική απόφαση να θυσιάσει τα νησιά, λες και είναι πιόνια, για να νικήσει στο -ανώφελο για τον λαό και την πατρίδα- «σκακιστικό παιχνίδι» της παραμονής στην εξουσία. Τα πάντα κρίνονται στα αθροίσματα των ψήφων. Μια ευκαιριακή πλειοψηφία μπορεί να υπονομεύσει το μέλλον όλων, αν όσοι την απαρτίζουν δεν έχουν την κατάλληλη πληροφόρηση κι αν δεν αξιολογήσουν ορθά τα δεδομένα.

Οι νησιώτες δεν μπορούν να συγκριθούν αριθμητικά με τους ψηφοφόρους της ενδοχώρας και συνεπώς στις εκλογές μπορούν να καταφέρουν μικρό πλήγμα στην κυβέρνηση. Ουδείς εκ των υπευθύνων έχει αναλογιστεί ότι με την εγκατάσταση δεκάδων χιλιάδων ομοθρήσκων του κ. Ερντογάν σ’ αυτές τις κρίσιμες και καθοριστικές για το μέλλον του έθνους περιοχές γίνεται το… χατίρι της Τουρκίας.

Η κυβέρνηση, που κωφεύει στις καθ’ όλα νόμιμες αλλά και θεμιτές εκκλήσεις των νησιωτών να παραμείνουν ελληνικοί οι τόποι τους, ιδρύει μια σειρά από ισλαμικές κωμοπόλεις σε θέσεις στρατηγικής σημασίας στην ανατολική θαλάσσια συνορογραμμή μας και εκπληρώνει μύχιους πόθους της γείτονος.

Ποιος μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια των νησιών σε περίπτωση που οι σχέσεις μας με την Τουρκία γίνουν τόσο… θερμές ώστε να πλησιάσουν το σημείο «βρασμού»; Τις απαντήσεις, ευτυχώς ή δυστυχώς, θα τις δώσει η Ιστορία.