Πολλές συμφορές, ήττες και καταστροφές έχουν χτυπήσει το έθνος μας στο διάβα των αιώνων. Ομως, τις ντροπές και τον εξευτελισμό που κουβάλησε μαζί του το καθεστώς του Κώστα Σημίτη και εξάπλωσε σαν τον βάκιλο της πανώλης ποτέ δεν τα είχαν βιώσει οι Ελληνες.
Σαν σήμερα, το 1999, η Τουρκία ανακοίνωσε ότι συνέλαβε και κρατούσε τον ηγέτη του Κουρδικού Εθνικοαπελευθερωτικού Κινήματος Αμπντουλάχ Οτσαλάν. Οι εικόνες που έφταναν στους τηλεοπτικούς δέκτες της γειτονικής χώρας, της πατρίδας μας και του κόσμου ολόκληρου προκάλεσαν σοκ όχι μόνο στους Ελληνες, αλλά και σε όλους τους πολιτισμένους ανθρώπους που σέβονται το δικαίωμα των λαών στην ελευθερία τους, αντιμάχονται την απολυταρχία και τη βαρβαρότητα, και απεχθάνονται και τους προδότες και τις προδοσίες που διαπράττουν.
Στις 16 Φεβρουαρίου 1999, πριν από 21 χρόνια, η κυβέρνηση του Σημίτη χρεώθηκε ακόμα μια μαύρη σελίδα της Ιστορίας μας, η οποία είχε παγκόσμιο αντίκτυπο. Το 1996, με τα Ιμια, το καθεστώς Σημίτη στιγμάτισε την Ελλάδα με το όνειδος της δειλίας, της υποστολής της σημαίας από εθνικό έδαφος και της απώλειας τριών αξιωματικών δίχως να τιμηθούν τα όπλα.
Το 1999 η κυβέρνηση των εθνικών καταστροφών σημάδεψε την Ελλάδα με το βδέλυγμα της προδοσίας συμμάχου και της παράδοσής του στα χέρια του προαιώνιου εχθρού. Η συγκυρία ήταν ευνοϊκή για τους Τούρκους, αφού, αν διαρκούσε λίγο καιρό ακόμα το αντάρτικο του ΡΚΚ υπό την ηγεσία του Οτσαλάν, η Τουρκία θα βρισκόταν σε δεινή θέση και θα εγκατέλειπε για καιρό τα επεκτατικά σχέδιά της.
Πέρα από την τερατώδη ανηθικότητα και τη χαμέρπεια που χαρακτήρισαν αυτές τις κεντρικές επιλογές του καθεστώτος Σημίτη, υπάρχει και το αμιγώς πρακτικό – γεωπολιτικό κόστος που καταβάλλει η Ελλάδα και ολόκληρη η περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου. Χωρίς την υποχώρηση στα Ιμια και την παράδοση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν, η Τουρκία δεν θα είχε κατορθώσει να «γκριζάρει» το Αιγαίο, να ξεφορτωθεί μια επικίνδυνη ηγετική φυσιογνωμία και να εξασφαλίσει μια στοιχειώδη σταθερότητα για να προετοιμάσει την «εξόρμησή» της στον περίγυρο, την οποία πραγματοποιεί σήμερα.
Οι Τούρκοι οφείλουν ευγνωμοσύνη στο καθεστώς του Κώστα Σημίτη, που τους προσέφερε ανέλπιστα δώρα και τους βοήθησε να προχωρήσουν στην υλοποίηση των επεκτατικών σχεδίων τους σε βάρος της Ελλάδας, της Κυπριακής Δημοκρατίας, της Συρίας, των Κούρδων και όλων των λαών, των φυλών και των καταπιεσμένων μειονοτήτων της περιοχής.
Από την άλλη, οι Ελληνες δεν πρέπει ποτέ να λησμονήσουν τους πρωταιτίους αυτών των εθνικών ταπεινώσεων και των καταστροφών, αλλά να αγωνιστούν με κάθε τρόπο ώστε να απονεμηθεί κάποτε δικαιοσύνη για όλα τα προαναφερθέντα.