Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν εκτός τόπου και χρόνου όσο κυβερνούσε και παραμένει εκτός τόπου και χρόνου και ως αξιωματική αντιπολίτευση. Αυτό το κόμμα, που συνήθως δυσκολευόταν να περάσει το 3%, το οποίο έχει οριστεί ως όριο για την παρουσία στο Κοινοβούλιο, δείχνει ότι διατηρεί τις ίδιες προδιαγραφές με το παρελθόν. Δηλαδή, η κυβερνητική θητεία του, αλλά και η απώλεια της εξουσίας και η αποδοκιμασία των κεντρικών επιλογών του από τους πολίτες φαίνεται πως δεν επηρέασαν ούτε στο ελάχιστο όσους απαρτίζουν την κορυφή της κομματικής πυραμίδας.
Το κείμενο που συντάχθηκε ως «αυτοκριτική» για τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2015-2019 είναι εκτεταμένο, αλλά δεν περιλαμβάνει τίποτα ουσιαστικό. Οι συντάκτες δείχνουν να μην έχουν πάρει το μήνυμα των εκλογών του 2019 και επιμένουν να φορτώνουν τις ευθύνες αλλού και όχι στα πρόσωπα που έλαβαν τις κρίσιμες αποφάσεις. Φταίει ο Βαρουφάκης για τη «δημιουργική ασάφεια» και την υποτίμηση των αντοχών των Ευρωπαίων σε μια ελληνική χρεοκοπία, φταίει ο Λαφαζάνης, που καλλιέργησε υπερβολικές προσδοκίες για τη στάση της Ρωσίας, φταίνε οι ελπίδες για τη στάση της Κίνας, φταίνε γενικώς όλοι οι άλλοι, εκτός από τους βασικούς υπευθύνους για την απώλεια τεσσάρων ετών και πολλών ευκαιριών για την Ελλάδα.
Τα έτη 2015-2019 ήταν χαμένα για τη χώρα μας επειδή ο κ. Τσίπρας και η κομματική νομενκλατούρα που καθόριζε την κυβερνητική πολιτική δεν ήθελαν να κάνουν πολιτική υπέρ των Ελλήνων, αλλά για χάρη του σκληρού αριστερίστικου πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε στη Συμφωνία των Πρεσπών έδειξαν να λαμβάνουν υπ’ όψιν το εθνικό συμφέρον και την άποψη της πλειονότητας ούτε στο λαθρομεταναστευτικό ούτε στην ανάγκη επιβολής της τάξης ούτε στην οικονομία, όπου η μεσαία τάξη γινόταν αντικείμενο νομοθετικού… ρεβανσισμού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πολιτεύτηκε και συνεχίζει να πολιτεύεται με βασικό γνώμονα την εξυπηρέτηση ιδεοληψιών και τον ιδιότυπο ελιτισμό της Ακρας Αριστεράς, που νομίζει ότι κατέχει την απόλυτη αλήθεια και οι πολλοί δεν την καταλαβαίνουν, αλλά οφείλουν να τη στηρίζουν…
Μ.Η.Τ. 232120