Η βασική στρατηγική επιλογή της ελληνικής διπλωματίας αποδείχθηκε εσφαλμένη. Αυτή η επιλογή δεν ήταν άλλη από το «ναι» σε όλα όσα αξίωνε από εμάς η Γερμανία. Ούτε μία φορά δεν τη δυσκολέψαμε. Ούτε μία φορά δεν υψώθηκε ανάστημα απέναντι στους χυδαίους και προκλητικούς Γερμανούς αξιωματούχους, που άσκησαν -ελέω της ημεδαπής κομματικής ολιγαρχίας- εκδικητική πολιτική σε βάρος της πατρίδας μας.
Νόμιζαν οι δικοί μας ότι η επίδειξη δουλοπρέπειας στους απογόνους των Ες Ες θα εξασφάλιζε για τους ίδιους μακροημέρευση στα αξιώματά τους και κάποια ψίχουλα για τον λαό μας. Τελικά, αυτή η στάση προσέφερε θάνατο, ξεριζωμό, εξαθλίωση, φτώχεια, ανεργία, πείνα και ντροπή για τους Ελληνες και απομάκρυνση των… προθύμων από τους εξουσιαστικούς θώκους τους.
Οι Γερμανοί, που ποτέ δεν ήταν φίλοι μας, αλλά απαρασάλευτα φιλότουρκοι και ορκισμένοι εχθροί μας, απέδειξαν και με την υπόθεση της Λιβύης το ποιόν το δικό τους αλλά και την οφθαλμοφανέστατη ανημπόρια της ελληνικής πολιτικής σκηνής.
Αποκλειστήκαμε από τη διεθνή διάσκεψη για τη Λιβύη, για ένα θέμα δηλαδή που μας αφορά άμεσα και θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την πορεία της χώρας για τα επόμενα χρόνια, ενώ προσκλήθηκε να συμμετάσχει ακόμα και η Δημοκρατία του… Κονγκό! Φυσικά, θα συμμετάσχουν και οι Τούρκοι, που δεν υπάρχει άρθρο σχετικό με το Διεθνές Δίκαιο που να μην έχουν παραβιάσει.
Η «δημοκρατία» είναι το μόνο ευρείας αποδοχής μέσο ενημέρωσης που έχει προειδοποιήσει, δεκάδες φορές, ότι οδηγεί σε εθνικές καταστροφές η πολιτική του «καλού παιδιού» που δίνει τα πάντα και απλώς… ευελπιστεί και ποντάρει στις καλές προθέσεις των «μεγάλων».
Επίσης «φάπα» για την κυβέρνηση είναι η επανίδρυση του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής που κατάργησε η ίδια η κυβέρνηση! Αυτού του είδους οι παλινωδίες αποδεικνύουν ότι από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας ούτε προετοιμασία υπήρχε ούτε σχέδιο για τα μείζονα προβλήματα του τόπου.
Η χώρα μας δεν αντέχει άλλες περιόδους πειραματισμών και οι καιροί είναι περισσότερο απαιτητικοί απ’ όσο έχουν συνηθίσει οι άνθρωποι των κομμάτων.
Μ.Η.Τ. 232120