Σήμερα η δυναμική Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης, που κρατά ψηλά το λάβαρο της μνήμης, τελεί μνημόσυνο για θύματα της ηρωικής μάχης της Κόνιτσας του 1947. Ο σεβασμιότατος μητροπολίτης κ. Ανδρέας κάθε χρόνο τελεί ειδική θεία λειτουργία μετά μνημοσύνου και αμέσως μετά τρισάγιο στο μνημείο πεσόντων, όπου πραγματοποιεί ειδική ομιλία. Ετσι θα γίνει και φέτος στην 72η επέτειο. Η νικηφόρα έκβαση της μάχης εκείνης έσωσε την τιμή και προπαντός την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας έναντι του κομμουνιστικού κινδύνου. Βεβαίως, στην εποχή μας πολλοί επιχειρούν να ξαναγράψουν την Ιστορία όπως τους βολεύει. Ισως γι’ αυτό χαρακτηρίζουν τις γιορτές για τις νίκες επί των κομμουνιστών «γιορτές μίσους». Βλέπετε, πιστεύουν ότι στην Ελλάδα οι μόνοι νεκροί που μπορούν να τιμηθούν είναι οι αριστεροί και ποτέ οι δεξιοί ή οι εθνικόφρονες…
Ασφαλώς δεν επιχειρούν απλώς τη διαγραφή της Ιστορίας, αλλά και το κουκούλωμα των σφαγιαστικών τακτικών των κομμουνιστών εκείνα τα μαύρα χρόνια. Η ζωή συνεχίζεται, οι πληγές πράγματι καλό είναι να κλείνουν, αλλά η μνήμη δεν μπορεί ούτε πρέπει να σβήσει. Εξάλλου, τα λάθη και οι θηριωδίες του παρελθόντος θα πρέπει να είναι ο οδηγός για το μέλλον. Να τα θυμόμαστε για να μην τα επαναλάβουμε και να μην πέσουμε πάλι στην παγίδα των ξένων συμφερόντων που μας οδήγησαν στον αλληλοσπαραγμό.
Τον Μάρτιο του 1947, έναν χρόνο μετά την έναρξη του εμφυλίου, οι κομμουνιστικές δυνάμεις έλεγχαν 100 χωριά σε όλη την Ελλάδα. Διοικούσαν στρατό με 13.000 αντάρτες και είχαν την υποστήριξη 50.000 άλλων σε πόλεις και χωριά σε όλη την Ελλάδα. Εως τα μέσα του 1947 αυτή η δύναμη είχε αυξηθεί σε 23.000.
Οι κομμουνιστές είχαν την υποστήριξη των κομμουνιστικών κυβερνήσεων της Βουλγαρίας, της Αλβανίας και της Γιουγκοσλαβίας. Ωστόσο, δεν έλεγχαν μεγάλες πόλεις και ο Μάρκος Βαφειάδης αποφάσισε να κάνει την Κόνιτσα πρωτεύουσα μιας κομμουνιστικής κυβέρνησης. Οι κάτοικοι της Κόνιτσας πήραν το μέρος των κυβερνητικών δυνάμεων και ενίσχυαν την πόλη τους εναντίον των κομμουνιστών, αγωνιζόμενοι με τον κυβερνητικό στρατό. Παρά τη βοήθεια του πυροβολικού που παρείχε η Αλβανία, οι κομμουνιστές νικήθηκαν.
Στις 06.00 της 25ης Δεκεμβρίου άρχισε και η γενική επίθεση κατά της ίδιας της Κόνιτσας. Ανήμερα τα Χριστούγεννα! Ομως, δεν κατάφεραν ουσιαστικά τίποτα. Ηταν η αρχή του τέλους για τους κομμουνιστές, που ολοκληρώθηκε λίγες μέρες μετά. Αν η Ελλάδα είναι μια δημοκρατική χώρα και απέφυγε την περιπέτεια που έζησαν οι χώρες του πρώην κομμουνιστικού μπλοκ, το οφείλει σε μεγάλο βαθμό σε όσους έδωσαν την ζωή τους σε εκείνες τις μάχες. Η Ιστορία απέδειξε πλέον τα εγκλήματα και τη δυστυχία που προκάλεσαν οι οπαδοί του Στάλιν στην ανατολική Ευρώπη. Ευτυχώς, εμείς γλιτώσαμε…
Μ.Η.Τ. 232120