Η ιδεολογία του γραικυλισμού

Ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας, αφού παρέδωσε στον πρόεδρο της Βουλής την ενδιάμεση νομισματική έκθεση, συζήτησε με κοινοβουλευτικούς συντάκτες, στους οποίους, μεταξύ άλλων, είπε τα εξής: «Κοιτάζω την Ακρόπολη από το γραφείο μου και σκέφτομαι ότι το μνημείο μάς έσωσε. Το πολιτιστικό μας κεφάλαιο. Δεν μπορούσαν να αφήσουν το λίκνο του πολιτισμού να καταρρεύσει». 

Με λίγα λόγια, μόνο ευγνωμοσύνη χρωστάμε στους πιστωτές μας για όσα περάσαμε. Μόνο ευχαριστώ πρέπει να λέμε σε όσους μας δάνεισαν για τις κακουχίες, τον ξενιτεμό, τον κλονισμό της υγείας μυριάδων συμπολιτών μας, τις αυτοκτονίες, τις απώλειες περιουσιών και τη διάλυση νοικοκυριών και οικογενειών. Ισως θα έπρεπε ανά τακτά χρονικά διαστήματα να στέλνουμε παιδιά που ορφάνεψαν και χήρες να φιλάνε τα χέρια Γερμανών και άλλων τραπεζιτών για τις αγαθοεργίες τους και το «ψυχικό» που έκαναν στην Ελλάδα. 

Πέρα από όποια σχόλια μπορεί να κάνει κάποιος γι’ αυτή την αχαρακτήριστη φράση, πρέπει να επισημανθεί ότι ο κ. Στουρνάρας έχει αποδείξει, με τα έργα και τα λόγια του, πολλές φορές ότι πιστεύει αυτό που είπε και πως τέτοιου είδους αντιλήψεις επηρεάζουν καθοριστικά τον τρόπο που λειτουργεί ως παράγοντας του δημόσιου βίου. 

Ο κ. Στουρνάρας πιστεύει στ’ αλήθεια ότι οι Γερμανοί (κυρίως) και οι λοιποί Ευρωπαίοι πιστωτές δεν κέρδισαν κάτι από την ελληνική κρίση. Κι αυτό είναι το χειρότερο όλων. 

Η ιδεολογία του γραικυλισμού δεν είναι νέο άνθος του κακού, αλλά ταλαιπωρεί τον Ελληνισμό από την περίοδο της ρωμαιοκρατίας κι έπειτα. Η πεποίθηση ότι το εθνικό υποκείμενο δεν έχει τωρινή αυταξία, αλλά τη δανείζεται από άλλες χρονικές περιόδους και συντηρείται λόγω ένδοξου παρελθόντος, χαριστικά, από άλλα εθνικά σύνολα είναι μία από τις εστίες που μολύνουν τον πνευματικό ορίζοντά μας. 

Η πατρίδα μας δεν μπορεί να πάει μπροστά έχοντας ορίσει σε θέσεις ευθύνης άτομα, τα οποία, στην ουσία, λένε ότι μας χαρτζιλίκωσαν οι ξένοι λόγω Ακρόπολης.