Επιδότηση της κατοχής

Σύμφωνα με κυπριακές διπλωματικές πηγές και δημοσιεύματα από ΜΜΕ της Μεγαλονήσου, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Αναστασιάδης έστειλε στον Μουσταφά Ακιντζί, τον τοποτηρητή της Τουρκίας στα Κατεχόμενα, ένα non paper (δηλαδή ένα μη δεσμευτικό αλλά «ημιεπίσημο» έγγραφο), το οποίο περιλαμβάνει τις προτάσεις της Κύπρου προς τη λεγόμενη «τουρκοκυπριακή κοινότητα» για την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της Κύπρου.

Ο πυρήνας της πρότασης είναι ότι η Τουρκία θα αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία και την ΑΟΖ της Κύπρου, και η «τουρκοκυπριακή κοινότητα» (δηλαδή η Τουρκία) θα λαμβάνει το 30% των εισπράξεων από την εκμετάλλευση των κυπριακών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.

Κοντολογίς, αυτή η πρόταση δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά την ένδειξη του απόλυτου τρόμου της κυπριακής ηγεσίας απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα. Ολοι οι κατά καιρούς τσαμπουκάδες του Ερντογάν έπιασαν τόπο και ο κ. Αναστασιάδης τούς προτείνει από τώρα το 30% από τα κέρδη, προτού καν γίνει οποιαδήποτε -έστω και άτυπη- διαπραγμάτευση για το ξεκαθάρισμα των «λογαριασμών».

Η πρώτη «πρακτική» απορία είναι η εξής: Αν ξεκινάς διαπραγμάτευση με ένα κράτος που συμπεριφέρεται σαν εγκληματική οργάνωση, προσφέροντας το 30% από κάτι που δεν του ανήκει, γιατί να μη ζητήσει το 50% ή ακόμα περισσότερα, όταν ήδη γνωρίζει ότι η τακτική του αποφέρει καρπούς;

Το βασικό θέμα όμως δεν είναι το ποσοστό, αλλά αξιακό και υπαρκτικό. Πώς είναι δυνατόν να επιδοτείς με την πολιτική σου την κατοχή; Πώς είναι δυνατόν να συζητάς για την περιουσία των Ελληνοκυπρίων με έναν βάρβαρο και αμετανόητο κατακτητή, τάζοντάς του υλική επιβράβευση για όλα όσα έχει διαπράξει; Πώς είναι δυνατόν να γίνονται… προωθήσεις προτάσεων για τους υδρογονάνθρακες προτού αποχωρήσει και ο τελευταίος οπλίτης από τις δυνάμεις κατοχής;

Είναι ηλίου φαεινότερον ότι ο κ. Αναστασιάδης με την τακτική που επέλεξε ανάβει στην Τουρκία το πράσινο φως για να κάνει τα ίδια και χειρότερα, ελπίζοντας σε άνοδο του ποσοστού τού… μερτικού της επί των ελληνοκυπριακών αλλά και των ελληνικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.

Ο φόβος είναι κάκιστος σύμβουλος.