Το μικρόβιο του καιροσκοπισμού

Πολλές είναι οι σημαίες που σηκώνονται κατά τη διάρκεια των προεκλογικών περιόδων, αλλά λίγες παραμένουν υψωμένες στον ιστό και τις υπερασπίζονται άνθρωποι που εννοούν όσα λένε. Αυτό ήταν μια από τις διαπιστώσεις που προέκυψαν από τις πολλαπλές εκλογές του Μαΐου, όπου δημιουργήθηκαν πολλά και φωνακλάδικα «καπετανάτα», για να «αποσυναρμολογηθούν» μόλις έληξε ο ψηφοθηρικός συναγερμός.

Επίσης, παρότι οι περισσότεροι εκ των ηγητόρων σχηματισμών δεσμεύονται να τηρήσουν τυφλή υπακοή σε όσα επιβάλλουν οι ιδέες τους, αλλάζουν τροπάριο με την πρώτη ευκαιρία. Υπερτροφικά τα εγώ, αλλά αδύναμοι οι χαρακτήρες.

Τα παραπάνω δεν έχουν ιδεολογικό πρόσημο. Δεν είναι ένα φαινόμενο που αφορά μια παράταξη, αλλά απασχολεί το σύνολο του πολιτικού κόσμου της χώρας. Φυσικά, και ο εθνικός χώρος πάσχει από το μικρόβιο του καιροσκοπισμού ή της όχι και τόσο σοβαρής αντιμετώπισης των πραγμάτων.

Ο αρχηγός της Νέας Δεξιάς Φαήλος Κρανιδιώτης μ’ ένα κείμενό του που ανάρτησε στο facebook εξιστορεί πώς… κατόρθωσε ο εθνικός χώρος (πλην Χρυσής Αυγής και Βελόπουλου) να μην μπορέσει να κατεβάσει ενιαίο ψηφοδέλτιο στις ερχόμενες εθνικές εκλογές. Οποιος το διαβάσει (παρατίθεται σε ρεπορτάζ σήμερα στην εφημερίδα μας στη σελ. 11) αντιλαμβάνεται τη συλλογική αλλά και την ατομική ευθύνη των προσώπων που θα έπρεπε να έχουν μπορέσει να συνεργαστούν σ’ αυτήν την κρίσιμη για την πατρίδα περίοδο.

Δεν είναι επιτρεπτό η χώρα μας να αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα της πατριωτικής, παραδοσιακής Δεξιάς που πείθει ολοένα και μεγαλύτερες ομάδες εκλογέων σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Δεν είναι σωστό να μη δίνεται η ευκαιρία στους εκλογείς που θέλουν να εκφραστούν με αυτόν τον τρόπο να το πράξουν. Επίσης, είναι ανεπίτρεπτο να αποδυναμώνεται και να πολυδιασπάται το εθνικό κίνημα σε μια χώρα όπου διεπράχθη μια τέτοιου μεγέθους προδοσία, όπως η Συμφωνία των Πρεσπών, και η αξιωματική αντιπολίτευση, αντί να εναντιώνεται σκληρά στην εθνομηδενιστική ρητορική, αγκαλιάζει μερικούς από τους εκπροσώπους της, όπως ο Π. Τατσόπουλος, ο Γρ. Ψαριανός και ο Δημ. Καιρίδης.

Αντί να συντίθενται δυνάμεις, διασπώνται…