Η περίπτωση της άτυχης 90χρονης, η οποία είχε συλληφθεί από την Αστυνομία στη Θεσσαλονίκη επειδή πωλούσε… τερλίκια χωρίς άδεια, τελικά συνοψίζει την κακοδαιμονία, αλλά και την κακότητα του μεταπολιτευτικού ελληνικού κράτους.
Ο νόμος τηρήθηκε κατά γράμμα με τη φτωχή και ανήμπορη υπερήλικη – και έγιναν και… περισσότερα απ’ όσα προβλέπονται. Συνελήφθη, της πήραν αποτυπώματα, την ειρωνεύτηκαν, την άφησαν νηστική, την ταλαιπώρησαν. Στο τέλος, της επιβλήθηκε πρόστιμο – κι αυτό σε μια Ελλάδα που πλήττεται από τη μάστιγα του παραεμπορίου, με συμμορίες αλλοδαπών να πωλούν προϊόντα «μαϊμού» ακόμα και μέσα σε πανεπιστήμια.
Η δήθεν μεγαλοσύνη των Αρχών εξαντλήθηκε στο «πάγωμα» των διαδικασιών είσπραξης του προστίμου. Από εκεί και πέρα, το κράτος έκανε αυτό που συνηθίζει: να αδιαφορεί και να διώκει τους πολίτες – μια δίωξη βουβή κι ανεπίσημη, αλλά αδιάκοπη, ύπουλη και προγραμματισμένη.
Χθες έγινε γνωστό ότι η γιαγιά με τα τερλίκια έπεσε θύμα κλοπής. Μια συμμορία τής αφαίρεσε την καδένα με τον σταυρό που φορούσε.
Η υπόθεση της 90χρονης γιαγιάς με τα τερλίκια είναι ανατριχιαστική, διότι φαντάζει εξοργιστικά γνώριμη, οικεία, συνηθισμένη. Οι πολίτες που δεν έχουν τα προς το ζην βγαίνουν με μαθηματική βεβαιότητα, ακουσίως φυσικά, στην «παρανομία», αφού η αδυναμία καταβολής των οφειλόμενων «υποχρεώσεων» προς το κράτος τούς δημιουργεί μια σειρά από νομικές εκκρεμότητες.
Μία από τις επιλογές αρκετών από αυτούς είναι η ενασχόληση με το άνευ κρατικής αδείας εμπόριο, αφού, πένητες όντες, δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν ασφαλιστικές εισφορές, ενοίκια επαγγελματικής έδρας και λοιπά πάγια έξοδα. Οπότε, η «παρανομία» τους είναι διπλή και πηγάζει από την ανάγκη τους για επιβίωση.
Και για το τέλος, το χειρότερο: Το κράτος, που χρεώνει τους πάντες με κόστη συντήρησης Σωμάτων Ασφαλείας, δεν παρέχει ασφάλεια στους πολίτες και οι βουλευτές νομοθετούν την ατιμωρησία και τη δική τους αλλά και των συμμοριτών οι οποίοι πλιατσικολογούν στις γειτονιές, δολοφονούν, βιάζουν, ληστεύουν, βασανίζουν τα θύματά τους.
Ετσι έχουν τα πράγματα στην Ελλάδα…