Υπάρχουν και καλές ειδήσεις: Περισσότερα από 100 τραπεζικά στελέχη και εννέα κομματικά από Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ διώκονται για τα θαλασσοδάνεια που πήραν τα κόμματα από το 2000 έως το 2011. Η δίωξη αυτή καθυστέρησε αρκετά και η καθυστέρηση κόστισε στον ελληνικό λαό περίπου 200.000.000 ευρώ.
Ομως, σε μια χώρα όπου επικρατεί η ατιμωρησία και σε μια οικονομία που διαλύθηκε από την αυθαιρεσία και την αδηφάγο διάθεση του συμπλόκου «πολιτικά κόμματα – τράπεζες – ΜΜΕ – κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες – ξένες πολυεθνικές», το να ασκηθούν ποινικές διώξεις σε μερικές από τις αιχμές του δόρατος της παρακμής αποτελεί μια καλή αρχή για το ξεκαθάρισμα του τοπίου.
Δεν μπορεί να χτιστεί τίποτα υγιές και βιώσιμο πάνω σε σαθρά θεμέλια, τα οποία έχουν φτιαχτεί με τη λάσπη της αδικίας και το αίμα των οικονομικά ανίσχυρων. Δεν μπορεί να δρομολογηθεί η ανάταξη της οικονομίας και να επιτευχθεί η ενδυνάμωση της κοινωνίας, αν εκείνοι που συνέβαλαν αποφασιστικά στην καταστροφή της Ελλάδας δεν τιμωρηθούν για τις πράξεις και τις παραλείψεις τους.
Φυσικά, πέρα από το ποινικό μέρος της υπόθεσης και τις αποφάσεις των δικαστηρίων για τον εγκλεισμό ή μη όσων κηρυχθούν ένοχοι στις φυλακές, υπάρχει και το αμιγώς οικονομικό. Εκείνοι που υπέγραφαν για τη σύναψη των θαλασσοδανείων πρέπει να καταβάλουν και το κόστος που τους αναλογεί.
Καθένας από αυτούς έχει μια οικονομική επιφάνεια και κάποια προσωπική περιουσία. Σε περίπτωση που έκαστος εκ των κατηγορουμένων κριθεί ότι ζημίωσε το κοινωνικό σύνολο, πρέπει να δεσμευτεί η προσωπική περιουσία του, ώστε να καλυφθεί τμήμα από τη ζημία που προεκλήθη.
Ειδικά στην υπόθεση της δανειοδότησης των κομμάτων η αντιμετώπιση πρέπει να είναι όσο αυστηρή επιτρέπει ο νόμος. Μόνο έτσι θα παραδειγματιστούν και οι υπόλοιποι πολίτες και δεν θα επαναληφθούν τα ίδια από τα κόμματα και τις τράπεζες.
Ο λαός μας, που έχει υποστεί πολλά τα τελευταία χρόνια, απαιτεί να απονεμηθεί δικαιοσύνη.
Μ.Η.Τ. 232120