Η κοινή γνώμη παρακολουθεί άναυδη τις εξελίξεις στη Λέσβο. Οι συλλήψεις 36 πολιτών διότι «αμάρτησαν» υψώνοντας τον σταυρό προκαλούν, μετά την αρχική έκπληξη, θυμό και οργή. Αν ληφθεί, μάλιστα, υπόψη και η προϊστορία, τότε οι διαστάσεις του θέματος δεν περιορίζονται σε τοπικό επίπεδο ούτε δυστυχώς πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό.
Εχουν περάσει αρκετοί μήνες από τότε που μια ΜΚΟ (με τον γνωστό ρόλο στο Μεταναστευτικό) ενοχλήθηκε από την τοποθέτηση τσιμεντένιου σταυρού που λίγες ημέρες αργότερα καταστράφηκε από «αγνώστους». Αν και μεσολάβησε ένα επτάμηνο από την καταστροφή, ουδείς από τους δράστες εντοπίστηκε, μολονότι η προσβολή του κορυφαίου θρησκευτικού συμβόλου είναι βαρύτατο αδίκημα. Αντ’ αυτού, τώρα που πολίτες του νησιού πήραν την πρωτοβουλία -δίχως να διαπράξουν παρανομία- να αναγείρουν στη θέση του καταστραφέντος έναν μεταλλικό σταυρό, βρέθηκαν αντιμέτωποι με δικαστικές διώξεις. Περίπου ως «κακούργοι» σύρθηκαν στα κρατητήρια και παραπέμφθηκαν στο αυτόφωρο με τα (άκουσον άκουσον!) αδικήματα περί αυθαίρετης… κατάληψης δημόσιου κτήματος και… αυθαίρετης κατασκευής.
Η υπόθεση παραπέμφθηκε μεν σε τακτική δικάσιμο, αλλά η γενικότερη εικόνα που σχηματίζεται είναι απίστευτη και εγείρει πολλά ερωτήματα και ανησυχίες. Οσο και αν η αθεΐα αποτελεί ένα από τα «συστατικά» του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έχει δώσει πολλά δείγματα γραφής ως προς αυτό, ειδικά τα τελευταία χρόνια, είναι φανερό ότι πλέον μπαίνουμε σε νέα, χειρότερη φάση.
Πέραν των άλλων παρενεργειών, με το «άνοιγμα των συνόρων» και την ανεξέλεγκτη είσοδο στη χώρα κάθε είδους μετανάστη, νόμιμου και παράνομου, βρέθηκαν -όλοι αυτοί- να απολαμβάνουν ειδικά προνόμια και διευκολύνσεις που οι Ελληνες δεν έχουν. Εν μέσω οικονομικής κρίσης, μάλιστα, αυτές οι συγκρίσεις έγιναν ακόμη πιο οδυνηρές.
Τώρα, δυστυχώς σε όλα αυτά προστίθεται και η θρησκευτική ανισοτιμία. Τίθεται υπό διωγμό και το χριστιανικό φρόνημα, την ώρα που καθετί «αλλοδαπό» απολαμβάνει απόλυτη προστασία. Ο εθνομηδενισμός έρχεται να συμπληρωθεί με τις διώξεις κατά χριστιανών επειδή προστατεύουν την πίστη τους. Μετατρεπόμεθα στην ίδια μας την πατρίδα, όσοι πιστεύουμε σε αυτήν και στον Χριστό, σε παιδιά «ενός κατώτερου Θεού» και δυστυχώς οι αντιδράσεις είναι από υποτονικές έως ανύπαρκτες. Τα κόμματα σιωπούν και το πολύ εύλογο ερώτημα είναι τι άλλο μας περιμένει…
Μ.Η.Τ. 232120