Και στη νέα γενιά κτηματογράφησης, στην οποία θα καταγραφούν 16.500.000 δικαιώματα πολιτών σε 57 περιφερειακές ενότητες της χώρας (εκ των οποίων τα 10.300.000 αφορούν αγροτικές και ορεινές περιοχές), ισχύει ο κανόνας ότι το κράτος λειτουργεί σαδιστικά. Ζητάει απίθανα ποσά από τους πολίτες με τη μορφή της φορολογίας, των έκτακτων εισφορών, των «τελών» και οποιουδήποτε άλλου χαρατσιού επινοήσει για να τους δώσει το απόλυτο τίποτα.
Στο μεσοδιάστημα το ίδιο κράτος, το οποίο κοστίζει πάρα πολύ και προσφέρει προβλήματα ή -στην καλύτερη των περιπτώσεων- τίποτα, θεσμοθετεί και μια σειρά από διαδικασίες με στόχο την «πιστοποίηση» όσων δηλώνουν οι πολίτες – από εισόδημα μέχρι ακίνητα, καταθέσεις και συμμετοχές σε εταιρίες. Σε αυτές τις διαδικασίες εμπλέκονται πολλοί φορείς με αλληλοκαλυπτόμενες αρμοδιότητες και το αποτέλεσμα είναι ένα χάος, το οποίο πρέπει να βάλουν σε τάξη οι ταλαίπωροι φορολογούμενοι.
Με την ένταξη των ιδιοκτησιών στο Κτηματολόγιο υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με όλους όσοι διαθέτουν ακίνητη περιουσία σε αγροτικές και σε ορεινές περιοχές, χωρίς να γνωρίζουν πού ακριβώς βρίσκεται, καθώς δεν την έχουν οριοθετήσει ποτέ με επίσημο τρόπο. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να ανταποκριθούν σε ένα «βουνό» από υποχρεώσεις.
Στο ρεπορτάζ που δημοσιεύει σήμερα η «κυριακάτικη δημοκρατία» αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι «σε περίπτωση έλλειψης τίτλων, για τη θεμελίωση έκτακτης χρησικτησίας μπορούν να υποβληθούν κάποια από τα παρακάτω έγγραφα: υποθήκες ή εν γένει βάρη, προσύμφωνα, συμβόλαια ή τοπογραφικά διαγράμματα όμορων ιδιοκτητών που αναφέρουν τον δηλούντα ως ιδιοκτήτη, μισθωτήρια, πράξεις αναγνώρισης ορίων, Ε9, έγγραφα χορήγησης επιδότησης ή πάσης φύσεως αποδείξεις (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΟΤΕ. ΤΟΕΒ κ.λπ.), παλαιά τοπογραφικά διαγράμματα, βεβαιώσεις προέδρου κοινότητας / δημάρχου, αποδείξεις καταβολής αμοιβής σε εργολάβο που περιέφραξε το ακίνητο ή άλλες εργασίες βέβαιης χρονολογίας, ένορκες βεβαιώσεις (συντάσσονται στο ειρηνοδικείο ή σε συμβολαιογράφο με την παρουσία τουλάχιστον δύο μαρτύρων). Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να αποδεικνύεται εικοσαετής νομή, με τουλάχιστον δύο έγγραφα». Επίσης, δεν είναι αμελητέα τα κόστη για όλη αυτή τη διαδικασία – πέρα από τον πολύτιμο χρόνο που δαπανούν οι πολίτες προσπαθώντας να βγάλουν άκρη με την αδηφάγο και απάνθρωπη γραφειοκρατία του Ελληνικού Δημοσίου.
Σοφόν το σαφές: το κράτος οφείλει να βοηθά τους πολίτες στην καθημερινότητά τους και να μην τους βάζει εμπόδια στις συναλλαγές τους με αυτό, αλλά και να μην προσπαθεί κουτοπόνηρα να τους αφαιμάξει με την επιβολή τελών.
Η διαδικασία που έχει σχεδιαστεί για τη νέα γενιά κτηματογράφησης είναι πολύπλοκη, πρόχειρη και απαραδέκτως χρονοβόρα. Οι Ελληνες έχουν σοβαρότερα πράγματα να κάνουν από το να αγωνίζονται να φέρουν σε πέρας τη φρικτή αγγαρεία του Κτηματολογίου.
Μ.Η.Τ. 232120