Ας σεβαστούν την μνήμη του

Δυστυχώς, κάποιοι θεωρούν ότι μπορούν να κάνουν επαναστατική γυμναστική, να καίνε και να καταστρέφουν, στη μνήμη ενός νέου παιδιού. Θεωρούν ότι με τη βία δικαιώνονται οι προσπάθειες της νέας γενιάς για έναν καλύτερο κόσμο, κοινωνικά δίκαιο και περισσότερο ανθρώπινο.

Oσα συμβαίνουν κάθε χρόνο με αφορμή τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο από ομάδες κουκουλοφόρων και «τάχα μου δήθεν» αναρχικούς αποτελούν προσβολή στη μνήμη αυτού του παιδιού, που «έφυγε» νωρίς, από κάποιους οι οποίοι χρησιμοποίησαν τη δολοφονία του για να αιματοκυλίσουν την Αθήνα και να αποσταθεροποιήσουν την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή.

Τα αποτελέσματα εκείνης της νύχτας είναι γνωστά. Απλά δεν έχουν φωτιστεί όσο θα έπρεπε, για να καταλάβουν κάποιοι ότι η τραγωδία με τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου ήταν το σάλπισμα για μια νύχτα τρόμου που ακολούθησε. Είναι θαύμα πραγματικό το ότι δεν θρηνήσαμε κι άλλα θύματα, όπως θα ήθελαν οι εμπνευστές αυτού του σχεδίου. Δέκα χρόνια μετά, όμως, κάποιοι συνεχίζουν να λειτουργούν ως κοινοί προβοκάτορες.

Και καλά να μην ακούν κανέναν άλλον οι διάφοροι «επαναστάτες» – δεν ακούν τη μητέρα του Αλέξανδρου; Η Τζίνα Τσαλικιάν, χρόνια τώρα, τονίζει προς κάθε κατεύθυνση ότι το μόνο που θα ήθελε το παιδί της θα ήταν μια ειρηνική πορεία. Κάτι που, όπως λέει, θα θύμιζε τον ίδιο, μια και δεν θα ήθελε να γίνονται βιαιοπραγίες στο όνομά του, ούτε βανδαλισμοί ούτε επεισόδια. Αλλά αυτά φαίνεται ότι είναι «ψιλά γράμματα» για εκείνους που θεωρούν ότι μπορούν να κάνουν μια χώρα άνω κάτω, να καίνε, δημιουργώντας ένα «νέο Πολυτεχνείο», από τη μια, και να καταστρέφουν τις περιουσίες ανθρώπων, από την άλλη.

Οσο για την Πολιτεία, εγκλωβισμένη σε αυτό το θέατρο του παραλόγου που στήνουν κάθε τέτοια μέρα οι διάφοροι κουκουλοφόροι, φοβάται να παρέμβει μην τυχόν θρηνήσουμε νέα θύματα. Αποτέλεσμα, το θέατρο σκιών να συνεχίζεται, όπως και ο καθιερωμένος πόλεμος μεταξύ αστυνομικών και κουκουλοφόρων. Δέκα χρόνια μετά, κανείς δεν φαίνεται να συνειδητοποιεί ότι το πανηγύρι που στήνεται κάθε τέτοια μέρα πρέπει να σταματήσει. Ας καταλάβουν οι κουκουλοφόροι επαναστάτες ότι ο χρόνος έχει πολλές μέρες.

Δεν χρειάζεται να προσβάλλουν την μνήμη ενός παιδιού, ούτε να τη χρησιμοποιούν ως άλλοθι για την παραβατικότητά τους. Ας αφήσουν ήσυχη τη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Νισάφι πια…