Τριτοκοσμικό σκουπιδαριό

Η παρακμή αρχίζει στο είναι και καταλήγει στο φαίνεσθαι. Η παρακμή του ελληνικού κράτους διαπότισε το είναι και κυριαρχεί στο φαίνεσθαι. Μία από τις τριτοκοσμικές εκδηλώσεις στην πατρίδα μας είναι το αφισομάνι πέριξ των λεωφόρων. Καλλιτέχνες, εκδηλώσεις, εμπορικές επιχειρήσεις, κόμματα και υποψήφιοι, κυριολεκτικά κάθε… πικραμένος φανερώνει το κιτς που μαίνεται εντός του με αφίσες και χαρτόνια τα οποία κολλιούνται ή συρράπτονται πάνω σε κολόνες φωτισμού και απλώνονται από τη μια άκρη των οδών και των λεωφόρων μέχρι την άλλη, μη αφήνοντας ούτε χιλιοστό από τον ορίζοντα και από το οπτικό πεδίο των οδηγών διαθέσιμο. 

Το ρεπορτάζ που δημοσιεύει σήμερα η «δημοκρατία» είναι εντυπωσιακό και δείχνει ότι αυτή η κατάσταση όχι μόνο παραβιάζει όλους τους νόμους που αφορούν την αισθητική του αστικού τοπίου, αλλά είναι και επικίνδυνη. Δεν είναι λίγα τα τροχαία ατυχήματα και δυστυχήματα που έχουν προκληθεί λόγω της απόσπασης της προσοχής των οδηγών από τις αφίσες και τον περιορισμό του οπτικού πεδίου τους.

Ειδικά στην πρωτεύουσα και την ευρύτερη περιοχή η κατάσταση όσον αφορά την αισθητική είναι οικτρή. Σκουπίδια, βρόμα, εγκατάλειψη, γκρίζες πολυκατοικίες, πλήθη αλλογενών, άστεγοι και στη μέση η Ακρόπολις, που θυμίζει τα αλλοτινά ύψη που είχε προσεγγίσει ο ελληνικός πολιτισμός και βοηθά να αντιληφθούμε πόσο μεγάλη και ραγδαία επιταχυνόμενη είναι η πτώση μας.

Η Αθήνα, ειδικά κατά την περίοδο της δημαρχίας Καμίνη, βίωσε μια πολιτισμική κατάρρευση άνευ προηγουμένου. Εχει πλέον περισσότερα στοιχεία φαβελοποιημένου χώρου παρά πρωτεύουσας που κάποτε ακτινοβολούσε πνευματικά και γοήτευε αισθητικά.

Στη Θεσσαλονίκη έχει δοθεί ικανοποιητική λύση στο πρόβλημα. Τα πρόστιμα για την αφισορύπανση δεν πέφτουν μόνο στις επιχειρήσεις που διαφημίζουν έτσι τα προϊόντα τους, αλλά ακόμα και στους καλλιτέχνες, που «επικοινωνούν» τους συναυλιακούς χώρους και τα κέντρα διασκέδασης όπου εμφανίζονται. Κάτι αντίστοιχο πρέπει να γίνει και στην Αθήνα, αλλά και στο σύνολο της επικράτειας. 

Το χάλι με τις αφίσες πέριξ των δρόμων και των λεωφόρων, που παραπέμπει σε χώρα του Τρίτου Κόσμου, πρέπει να λάβει τέλος.