Σίγουρα η απόφαση να μην περικοπούν κι άλλο οι συντάξεις είναι σωστή. Δεν γνωρίζουμε εάν οι θεσμοί και οι εταίροι κατάλαβαν ότι η συνταγή τού να συνεχίζουν να πνίγουν την Ελλάδα δεν έχει λογική, αλλά είναι μια ανάσα για όσους πλήρωσαν ακριβά τα… οικονομικά όργια κάποιων ελίτ της πολιτικής και της οικονομίας. Αυτή η απόφαση, όμως, να διασωθούν οι συντάξεις εκθέτει πολλούς στην Ελλάδα.
Και πρώτον από όλους τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, που επί μήνες τώρα έβγαινε δημόσια και υποστήριζε όλες εκείνες τις ακραίες φωνές, οι οποίες έλεγαν ότι τα συμφωνηθέντα πρέπει να τηρούνται. Αντί, δηλαδή, ο Ελληνας διοικητής να στηρίζει τους ανθρώπους που έχουν υποφέρει τα πάνδεινα, γινόταν συνοδοιπόρος του ΣΕΒ και των προτεσταντικών λογικών των «σκληρών» της Γερμανίας και του ΔΝΤ.
Τώρα, ο κ. διοικητής είναι για άλλη μια φορά εκτεθειμένος, μια και η γραμμή που υιοθέτησε ο ίδιος όχι μόνο δεν έγινε αποδεκτή από τους προνομιακούς συνομιλητές, του αλλά αυτοί τον «άδειασαν» μεγαλοπρεπώς.
Από την άλλη, δεν είναι ώρα για πανηγύρια. Σίγουρα είναι μια επιτυχία της κυβέρνησης, αλλά μην ανοίξουμε και σαμπάνιες, διότι οι θεσμοί κατάλαβαν το αυτονόητο. Υπάρχει πολύς δρόμος ακόμη για να υποστηρίξει κάποιος ότι οι συνταξιούχοι μπορούν να επιβιώνουν αξιοπρεπώς. Οι συνταξιούχοι (και όχι μόνο) στην πλειονότητά τους έχουν φτάσει στα όρια της εξαθλίωσης και πρέπει με κάποιον τρόπο να δουν τις πενιχρές αποδοχές τους να βελτιώνονται, όπως φυσικά και άλλες κοινωνικές ομάδες, που πλήρωσαν περισσότερο από κάποιες άλλες τα Μνημόνια.
Γι’ αυτό λέμε προς τους κυβερνώντες «ας κρατήσουν οι χοροί». Μην παραμυθιάζουν, ούτε να παραμυθιάζονται ότι το μη κόψιμο των συντάξεων σηματοδοτεί την πραγματική έξοδο από το Μνημόνιο. Θέλει ακόμη πολλή δουλειά για να υποστηρίξει κάποιος κάτι τέτοιο.
Οσο για την αντιπολίτευση, ελπίζουμε ότι πήρε το μήνυμα: ότι το να ζητά κάθε μέρα εκλογές και το να υποστηρίζει κάθε λογής παράλογες απαιτήσεις των θεσμών δεν την οδηγούν στην εξουσία, αλλά στην αποξένωσή της από μεγάλα τμήματα του ελληνικού λαού. Εαν είχε επιλέξει τη γραμμή τού να απαιτεί μαζί με την κυβέρνηση τέτοια θέματα που αφορούν την κοινωνία, θα ήταν και αυτή κερδισμένη. Τώρα, όμως, το Μαξίμου γελά και η Πειραιώς μένει με το… παράπονο ότι εκείνη το είχε ζητήσει πρώτη…
Μ.Η.Τ. 232120