Το περιστατικό με τον ληστή που έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια της απόπειράς του να διαφύγει τη σύλληψη αποτέλεσε μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για πολιτική κερδοσκοπία. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που, ενώ αγνοούσαν ακόμα και την ύπαρξη του θανόντος ληστή, παρουσιάζονται σήμερα ως στενοί «φίλοι» του.
Ολοι τούτοι «θρηνούν» για την εκδημία του άτυχου νέου και προσπαθούν να συμβάλλουν στη δημιουργία δυσμενούς κλίματος για τον κοσμηματοπώλη που υπερασπίστηκε το βιος του. Φυσικά, όσο ζούσε το θύμα δεν γινόταν ούτε καν λόγος να το ενισχύσουν οικονομικά ή να βοηθήσουν στην απεξάρτησή του από τα ναρκωτικά. Οι συνήθεις κερδοσκόποι και τοκιστές υποκριτικών συναισθημάτων βρήκαν ευκαιρία ανέξοδης διαφήμισης.
Για τα πραγματικά περιστατικά και τις τυχόν ποινικές ευθύνες που υπάρχουν για το περιστατικό τον πρώτο και τελευταίο λόγο έχει η Δικαιοσύνη. Γι’ αυτό δεν είναι δέον και δεν μπορεί να γίνεται ανεκτό όσοι έχουν δημόσιο βήμα και ο λόγος τους ακούγεται στην κοινωνία να αναλαμβάνουν ρόλο εισαγγελέα που δαχτυλοδείχνει τον μεροκαματιάρη επαγγελματία ως στυγνό δολοφόνο.
Δεν είναι ωφέλιμο για την κοινωνία να προβάλλεται ως «σπουδαίο» μοντέλο συμπεριφοράς εκείνο του ληστή. Οι σεξουαλικές ιδιαιτερότητές του δεν μπορούν να θεωρηθούν ατού. Σε έναν άνθρωπο μπορούν να θεωρηθούν προσόντα ο καλός χαρακτήρας, η νουνέχεια, η ανθρωπιστική δράση, η συμμόρφωση με τους γραπτούς και τους άγραφους νόμους, η φιλοπατρία και η ακεραιότητα. Εκείνος που έχει προβλήματα με τη χρήση ουσιών και άλλες δυσκολίες στην καθημερινότητά του δεν μπορεί να διαφημίζεται σαν «ήρωας».
Ηρωες είναι εκείνοι που αντέχουν και ζουν και επιμένουν να αγωνίζονται και να προσφέρουν όσα δύνανται σε μια χώρα που διοικείται από αλλόκοτες, παρακμιακές και αντικοινωνικές μειοψηφίες. Ηρωας σήμερα είναι εκείνος που πέφτει κατά τη διάρκεια τέλεσης των καθηκόντων του και αυτός που αντέχει να πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα της παρακμής.
Στα υποδείγματα συμπεριφοράς περιλαμβάνονται, ασφαλώς, οι τόσο συκοφαντημένοι από τη νεοταξική προπαγάνδα νοικοκυραίοι.