Οσα αποκάλυψε στο δημοσίευμά του το Spiegel έρχονται να επιβεβαιώσουν με τον χειρότερο τρόπο όσα έχουμε καταγράψει ουκ ολίγες φορές και μιλούν για τον αργό… θάνατο στον οποίο μας έχουν καταδικάσει. Και αυτός δεν είναι άλλος από τις εξελίξεις στο δημογραφικό. Ηταν που ήταν στραβό το κλήμα, ήρθαν και τα χρόνια του Μνημονίου και το αποτελείωσαν, φέρνοντας τα προβλήματα της υπογεννητικότητας ακόμη πιο μπροστά.
Το περιοδικό, αναφερόμενο στα προγράμματα της τάχα μου δήθεν διάσωσης, επισημαίνει: «Παραδόξως παραβλέφθηκε το σημαντικότερο: Χρέη μπορεί να αποπληρώσει μόνο μια χώρα που αναπτύσσεται. Η Ελλάδα όμως συρρικνώνεται: 550.000 άνθρωποι έχουν μεταναστεύσει από την αρχή της κρίσης και περίπου 10.700.000 άνθρωποι ζουν στη χώρα». Και προσθέτει: «Πρέπει να σταματήσει η μετανάστευση των νέων, οι μετανάστες θα πρέπει να επιστρέψουν και οι συνθήκες ζωής να σταθεροποιηθούν ώστε οι οικογένειες να θέλουν πάλι να αποκτήσουν παιδιά. (…) Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα συμβεί χωρίς σταθερή οικονομική ανάπτυξη, αλλά κάτι τέτοιο δεν διαφαίνεται».
Με απλά λόγια τι μας λένε; ότι, εάν δεν μας χαλαρώσουν τη θηλιά στην οικονομία, τίποτα και κανείς δεν πρόκειται να μας σώσει, γιατί κανείς δεν θέλει να φέρει παιδιά σε μια χώρα και σε έναν κόσμο όπου οι προοπτικές καθημερινά γίνονται χειρότερες. Αναφερόμαστε, βέβαια, στις χώρες κυρίως του δυτικού πολιτισμού. Διότι στις άλλες χώρες γεννάνε παιδιά που αργά ή γρήγορα θα κατακλύσουν τη Δύση και θα αλλάξουν τα πληθυσμιακά, τα κοινωνικά και τα πολιτικά χαρακτηριστικά τους. Θα μου πείτε, είναι κακό αυτό; Αιώνες τώρα πολιτισμοί επηρέασαν και επηρεάστηκαν από άλλους. Ποτέ όμως δεν υπήρξε τέτοια ανατροπή σαν κι αυτή που έρχεται, εάν δεν αλλάξουν μυαλά οι κυβερνήσεις. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, που μας αφορά, διότι για εμάς οι συνθήκες είναι της… κολάσεως, εάν δεν κάνουν κάτι οι ελληνικές κυβερνήσεις. Φυσικά, δεν αναφερόμαστε στο κινηματογραφικό όπου ο πολιτικός υπόσχεται «ΘΑ σας κάνουμε και παιδιά».
Αυτά που απαιτούνται είναι ένας σοβαρός σχεδιασμός και μέτρα ανακούφισης και στήριξης της τρίτεκνης και της πολύτεκνης οικογένειας.
Κίνητρα στα νέα ζευγάρια να κάνουν παιδιά και, το κυριότερο, συνθήκες εργασιακές τέτοιες, που τα παιδιά μας να θέλουν να μείνουν στην πατρίδα τους.
ΥΓ.: Καλή Παναγιά να έχουμε. Ραντεβού με τη «δημοκρατία» μας στα περίπτερα πάλι την Πέμπτη.
Μ.Η.Τ. 232120