Τουλάχιστον να μη μιλάνε

Τις πρώτες ημέρες ο πρωθυπουργός είχε επιβάλει ένα άτυπο σιωπητήριο στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, σε μια προσπάθεια να μαζέψει τα ασυμμάζευτα μετά την τραγωδία στο Μάτι· μια τραγωδία που, δεν πρέπει να το ξεχνάμε, έχει στοιχίσει τη ζωή σε 91 έως χθες συνανθρώπους μας, και ακόμη η λίστα του θανάτου δεν έχει κλείσει.

Δυστυχώς, όμως, κάποιοι όχι μόνο δεν πήραν το μήνυμα, αλλά συναγωνίζονται σε βλακεία ο ένας τον άλλον για το ποιος θα κάνει την πιο προκλητική δήλωση. Από τον Πολάκη μέχρι τον Τσιρώνη, επιβεβαιώνεται ότι η βλακεία τελικά είναι ανίκητη. 

Διότι πώς μπορεί κάποιος, για να δικαιολογήσει την ανυπαρξία του κρατικού μηχανισμού και τα εγκληματικά και διαχρονικά λάθη των κυβερνήσεων στο θέμα πολεοδομίας και αυθαίρετης δόμησης, να παρομοιάζει την τραγωδία στο Μάτι με το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου στην Αμερική; 

Πόση πολιτική καφρίλα πρέπει να σε διακατέχει όταν, γνωρίζοντας ότι έρχεται ανασχηματισμός, επιχειρείς να γίνεις φανατικότερος του Τσίπρα και τον εκθέτεις με τέτοιες ασυναρτησίες ανεπανόρθωτα;

Τόσο πια μεγάλη είναι η εξάρτησή του από την υπουργική καρέκλα, που ένας δήθεν, όπως τον καταγγέλλουν οι ομοϊδεάτες του, οικολόγος, για να μην πάει στο σπίτι του εν όψει των κυβερνητικών αλλαγών, να λέει ό,τι του κατέβει; 

Εκτός αν ο κ. Τσιρώνης γνωρίζει ότι «χτύπησε» το Μάτι ο… διάδοχος του Οσάμα Μπιν Λάντεν και μας το κρύβει ή ότι ο Τσίπρας είναι ο νέος Μπους. Ελεος!

Ας σοβαρευτούν επιτέλους και ας καταλάβουν ότι καλύτερα είναι κάποιοι να μασάνε από το να μιλάνε. Προκαλούν οργή και θυμό στην κοινωνία, που παραμένει σοκαρισμένη από την τραγωδία και σίγουρα δεν θέλει να προκαλούν τη μνήμη της και την κοινή λογική της.

Η φωτιά στο Μάτι ανέδειξε όλες τις παθογένειες του πολιτικού συστήματος και του κρατικού μηχανισμού. Αλλά η διαχείρισή της ανέδειξε και αναδεικνύει την έλλειψη κοινής λογικής από εκείνους που δεν πρέπει να μιλούν.

Και καλό θα είναι ο πρωθυπουργός να μαζέψει την επιχείρηση που στήνουν για να σωθούν οι υπουργοί του κάνοντας το μαύρο άσπρο. Αρκετά μας μαύρισαν την ψυχή με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους.