Εντελώς σουρεαλιστικό είναι το σκηνικό που καταγράφεται για την ανεργία,η οποία μαζί με την υπερφορολόγηση έχουν μεταβληθεί στις δύο μεγαλύτερες μάστιγες της μνημονιακής εποχής. Τα επίσημα στοιχεία παραμένουν εφιαλτικά, την ώρα που η κυβέρνηση, μηδέ του πρωθυπουργού εξαιρουμένου, ζει στον δικό της κόσμο…
Η επικοινωνιακή προσπάθεια που καταβάλλεται για να εξωραϊστεί η εικόνα και να καλλιεργηθούν αισιόδοξα συναισθήματα προσκρούει στην ωμή και δυσάρεστη πραγματικότητα, την οποία δυστυχώς δεν μπορούν να μεταβάλουν ούτε τα πρωθυπουργικά «τιτιβίσματα» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ούτε οι βαρύγδουπες εξαγγελίες των αρμόδιων υπουργών. Ο ίδιος ο ΟΑΕΔ ανακοίνωσε επισήμως ότι τον Ιούνιο η ανεργία αυξήθηκε σε σχέση τόσο με τον προηγούμενο μήνα όσο και με το αντίστοιχο περυσινό διάστημα. Δηλαδή, αντί να παρατηρείται μείωση, σημειώνεται νέα αύξηση, και μάλιστα κατά τη θερινή περίοδο, όπου θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερη και η ευκαιριακή απασχόληση…
Δεν πρέπει επίσης να αγνοούμε ότι πρόκειται για τη δηλωμένη ανεργία, χωρίς να συνυπολογίζεται η κρυφή, που καθιστά τους σχετικούς δείκτες ακόμη πιο αρνητικούς. Επιπλέον, το μεγαλύτερο ποσοστό προέρχεται από τους μακροχρόνια ανέργους. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι που χάνουν τη δουλειά τους βρίσκουν ολοένα πιο δύσκολα καινούργια…
Το σκηνικό γίνεται απολύτως σουρεαλιστικό, λοιπόν, διότι η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει (ποιον, άραγε;) ότι τα πράγματα βελτιώνονται, ενώ στην πραγματικότητα χειροτερεύουν. Ακόμη και οι περισσότεροι από τους τυχερούς που έχουν εργασία μοιάζουν πλέον με «ζωντανούς νεκρούς». Οταν, επί παραδείγματι, το 30% όσων εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα αμείβεται με μέσο μισθό 385,53 ευρώ και καλείται να ζήσει με ποσά που, καθαρά, είναι πολύ χαμηλότερα και από τα 360 ευρώ του επιδόματος ανεργίας, σε ποια κατηγορία, άραγε, πρέπει να υπαχθεί; Και πόσο σοβαρές είναι οι δηλώσεις υπουργών (άνευ επαγγελματικών ενσήμων) ότι «αποκλιμακώνεται» η ανεργία και θα υποχωρήσει κάτω από το 20%;
Κάποτε ήταν πολύ διαδεδομένη η ατάκα για τους αριθμούς που, ενώ ευημερούν, οι άνθρωποι δυστυχούν. Ομως, πάει πολύς καιρός που σε αυτή τη χώρα δεν ευημερούν ούτε οι αριθμοί… Οσο κι αν αρέσκονται οι διαχειριστές της μνημονιακής εξουσίας, οι σημερινοί και οι προηγούμενοι, να «μαγειρεύουν» νούμερα και στατιστικές, η «συνταγή» τους, με όλες τις έως τώρα παραλλαγές, δεν έχει πετύχει. Και δεν πρόκειται να πετύχει…
Μ.Η.Τ. 232120