Αν ζούσε ο Χριστόδουλος

Η επιβίωση του ανθρώπου εξαρτάται από το ίχνος της αρετής που αφήνει πίσω του. Οταν το σώμα του διαλυθεί, το όχημά του για να συνεχίσει η διαδρομή είναι οι καρδιές των άλλων. Οταν κλείσει ο επίγειος κύκλος, η ζωή συνεχίζεται και στη σφαίρα του θείου και στις κοινωνίες των ανθρώπων.

Η ζωή κοντά στον Θεό είναι αιώνια. Σε τούτο τον κόσμο, όμως, τον φθαρτό, ζούμε όσο μας θυμούνται και η ένταση της ανάμνησης συνήθως σχετίζεται άμεσα με το αγαθό. Τους διεφθαρμένους, τους κακούς, εκείνους που διέλυσαν χώρες και ηπείρους ολόκληρες οι άνθρωποι τους θυμούνται μόνο για να αποτρέψουν την επανάληψη των κακουργιών τους. Η θύμηση γι’ αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να λειτουργήσει αποτροπαϊκά.

Οι ενάρετοι, όμως, οι αγαθοί, εκείνοι που είχαν τη δωρεά της θείας χάριτος ζουν και μετά το πέρασμά τους στην αιωνιότητα. Υπάρχουν και ως προσωπικότητες, ως παραδείγματα προς μίμηση για τους νέους και τις γενιές που έρχονται. Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ήταν ένας από αυτούς.

Η επαφή που είχε με τον λαό, η αγαπητική του διάθεση, η ορθάνοιχτη αγκαλιά του για τους απλούς ανθρώπους, ο φλογερός πατριωτισμός του, η παιδεία του, ο άμεσος τρόπος της έκφρασής του, το χιούμορ, η κατανόηση των προβλημάτων της εποχής μας ήταν μερικά από τα γνωρίσματα που τον καθιστούσαν ξεχωριστό, αξιαγάπητο – αλλά και μισητό για όλους όσοι επιβουλεύονται την πατρίδα, τη θρησκεία και τον θεσμό της οικογένειας.

Οι εχθροί του Χριστού και των Ελλήνων ήθελαν πάση θυσία να ξεφορτωθούν τον Χριστόδουλο, που δεν δίσταζε να συγκρουστεί με δυνάμεις μεγάλες και σκοτεινές όταν έκρινε ότι απειλούνταν ζητήματα καίρια για το έθνος και την πίστη μας.

Η Ελλάδα μας, με τον θάνατο του Χριστόδουλου, ορφάνεψε από Αρχιεπίσκοπο. Τώρα, κάθε φορά που το κράτος νομοθετεί την αποκτήνωση των ανθρώπων, τον αφελληνισμό της χώρας, τον αποχριστιανισμό της κοινωνίας, οι πολίτες διαπιστώνουν την ένταση της σιωπής της Ιεραρχίας της Εκκλησίας. Το Κοινοβούλιο έχει στραφεί ευθέως εναντίον της Ελλάδας και της χριστιανοσύνης και εκείνοι που θα έπρεπε να πρωτοστατούν στον αγώνα της διάσωσης των οσίων και των ιερών σιωπούν.

Τώρα, όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα μας, η Εκκλησία πουλάει το σπίτι του. Φρικτή΄, στ’ αλήθεια, η είδηση. Φρικτότερο είναι, ωστόσο, ότι, πριν γίνει αυτό, ξεπουλήθηκαν οι ιδέες, οι αξίες και τα ιδανικά για τα οποία πολέμησε μέχρι θανάτου ο Χριστόδουλος.

Ολη η Ελλάδα το λέει και δεν έχει άδικο: Αν ζούσε ο Χριστόδουλος, δεν θα είχαμε φτάσει τόσο χαμηλά στου κακού τη σκάλα. Είχε και το σθένος και το χάρισμα να γλιτώσει την πατρίδα και την Εκκλησία από την καταστροφή.