Η «δημοκρατία», με τη συνταρακτική αποκάλυψή της για το πώς άρπαξε 1,8 δισ. ευρώ ο Μαρινόπουλος, απέδειξε για μια επιπλέον φορά ότι η μαχητική δημοσιογραφία και ο ανεξάρτητος Τύπος είναι οι ισχυρότερες ασπίδες που μπορεί να διαθέτει κάθε κοινωνία.
Δεν είναι λίγες οι φορές που στην Ελλάδα διαπιστώσαμε ότι συντάχθηκαν νόμοι κατά παραγγελίαν των ισχυρών και πως αδικήθηκαν οι πολλοί για να ευνοηθούν νομοτύπως οι λίγοι, οι οποίοι είχαν πρόσβαση στην εξουσία.
Η «δημοκρατία» έφερε στο φως στοιχεία που αποδεικνύουν ότι «η οικογένεια Μαρινόπουλου, που μόλις δύο χρόνια πριν ζητούσε την υπαγωγή της στον πτωχευτικό κώδικα, όχι μόνο δεν ήταν ποτέ σε δεινή οικονομική κατάσταση, αλλά στην πραγματικότητα είχε μεθοδεύσει την πτώχευση, προκειμένου να υφαρπάξει χρήματα από τον ελληνικό λαό».
Με εξαντλητικό ρεπορτάζ, που έφερε στη διάθεσή μας αδιάσειστα στοιχεία, αποκαλύπτουμε πώς «μέσα από ένα σύνθετο και αριστοτεχνικό πλέγμα εταιριών που ξεκινούν από την Ελλάδα και εκτείνονται από την Κύπρο και το Λουξεμβούργο μέχρι τις ΗΠΑ, τις Μπαχάμες, το Κατάρ, τη Βουλγαρία, την Ολλανδία και τη Γαλλία, η οικογένεια μετέφερε 1,8 δισ. ευρώ σε ασφαλείς εταιρίες και τοποθεσίες του εξωτερικού, κάνοντας παράλληλα πολλαπλές επενδύσεις. Χρήματα για τα οποία έχει κληθεί ήδη να πληρώσει ο φορολογούμενος Ελληνας πολίτης, καθώς προέρχονται και από δάνεια που πήρε η εταιρία από τις ελληνικές τράπεζες».
Η υπόθεση Μαρινόπουλου, όπως δείχνουν τα στοιχεία που προκύπτουν από τη δημοσιογραφική έρευνα αλλά και από τις μέχρι τώρα ενέργειες των Αρχών, είναι η κορυφαία υπόθεση εγκλήματος του «λευκού κολάρου», όπου πανίσχυροι οικονομικά επιχειρηματίες, έχοντας στη διάθεσή τους όλη τη σχετική «τεχνογνωσία», ιδιοποιούνται χρήματα τα οποία δεν τους ανήκουν και περνούν τον βαρύ κι ασήκωτο λογαριασμό στους φορολογουμένους, στους προμηθευτές τους, αλλά και στους εργαζομένους στις επιχειρήσεις τους.
Στα εγκλήματα αυτού του είδους χύνεται «αίμα» αθώων, και μάλιστα πολύ, αλλά δεν είναι εύκολο να εντοπιστεί. Η βλάβη που προξενούν τα «λευκά κολάρα» διαχέεται στην κοινωνία και τη διαποτίζει με το πικρό αίσθημα της αδικίας.
Μ.Η.Τ. 232120