Κάθε ημέρα που περνάει βρισκόμαστε μπροστά και σε μια νέα αρνητική έκπληξη στο μέτωπο του Ασφαλιστικού. Το τερατούργημα που δημιούργησε ο Γ. Κατρούγκαλος αποδεικνύεται όλο και πιο αποκρουστικό και επικίνδυνο.
Χωρίς υπερβολή, δικαιολογημένα μπορεί να αναρωτιέται πλέον κανείς αν κάτι από αυτή την (κατ’ ευφημισμόν) ασφαλιστική μεταρρύθμιση σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε σωστά. Ολα βγαίνουν λάθος!
Τώρα αποκαλύπτεται ότι οι χαμηλοσυνταξιούχοι έχουν πέσει θύματα άλλης μιας κοροϊδίας, μιας εξαπάτησης. Δεν φτάνει που πετσοκόπηκαν οι συντάξεις τους, υπέστησαν και επιπλέον άδικη μείωση, της τάξης του 10%. Για την αποκατάσταση της αδικίας, όμως, οδηγούνται σε νέο κύκλο ταλαιπωρίας, δίχως να ευθύνονται στο ελάχιστο οι ίδιοι. Ανθρωποι που καλούνται να ζήσουν όλα αυτά τα χρόνια με 180 και 200 ευρώ τον μήνα (ακριβώς τόσα!) αντιμετωπίζονται για άλλη μια φορά ως υποζύγια…
Εν όψει της επίσημης έκδοσης του Συμβουλίου της Επικρατείας για το έκτρωμα του ΕΦΚΑ, είναι λίαν πιθανό να εντοπιστούν και άλλα «κατορθώματα» του κ. Κατρούγκαλου. Εως πρότινος τα λάθη στους υπολογισμούς, οι καθυστερήσεις και οι αδικίες είχαν κάνει το καζάνι να βράζει. Τώρα, με το χάος που διαπιστώνεται, πλησιάζει η στιγμή της έκρηξης…
Οσο κι αν ο κ. Κατρούγκαλος επιχειρεί με απύθμενο θράσος να εξωραΐσει τα πράγματα, είναι βέβαιο ότι το δημιούργημά του καταρρέει με πάταγο. Εκ των πραγμάτων, η επικείμενη απόφαση του ανωτάτου διοικητικού δικαστηρίου θα προκαλέσει ντόμινο αλλαγών, εν αναμονή των οποίων όλα βρίσκονται στον αέρα.
Δεν μένει καμία αμφιβολία ότι γι’ αυτό το πρωτοφανές φιάσκο υπάρχουν ευθύνες, οι οποίες πρέπει να αποδοθούν. Ο πρώτος στον οποίο αναλογούν είναι ο ίδιος ο κ. Κατρούγκαλος. Κι αν εκείνος ποιείται την νήσσαν και προσπαθεί να μας πείσει περί του αντιθέτου, μη αναλαμβάνοντάς τες, ας του καταλογιστούν από τον πρωθυπουργό, ο οποίος στην προηγούμενη φάση τον διέσωσε, μετακινώντας τον στο πολιτικά ακίνδυνο υπουργείο Εξωτερικών.
Ελαφρυντικά δεν μπορούν να υπάρξουν. Πέραν της οικονομικής σφαγής, αυτής καθαυτής, που υφίστανται ελέω Μνημονίου οι ασφαλισμένοι και οι συνταξιούχοι, η αναλγησία, η προχειρότητα και ο κυνισμός, με τα οποία έχουν αντιμετωπιστεί όλα αυτά τα χρόνια από τους κάθε λογής «σωτήρες», δεν αφήνουν περιθώρια για άλλες σκέψεις. Τουλάχιστον τα παθήματα να γίνουν για κάποιους μαθήματα…
Μ.Η.Τ. 232120