Η Ελλάδα συγκλονίστηκε από το άγγελμα του θανάτου του Στέλιου Σκλαβενίτη. Χιλιάδες κόσμου παρευρέθησαν στην εξόδιο ακολουθία του επιχειρηματία, που τίμησε το βαρύ όνομα της οικογένειάς του και κράτησε γερά, με σταθερό χέρι, μαζί με τ’ αδέλφια και τους συνεργάτες του το τιμόνι μιας κορυφαίας ελληνικής επιχείρησης.
Η θλίψη και ο θρήνος όσων πήγαν να αποχαιρετίσουν τον αδικοχαμένο, νέο σε ηλικία, Στέλιο Σκλαβενίτη ήταν ειλικρινά, από καρδιάς.
Η αρετή δεν κάνει θόρυβο σαν το κακό αλλά ποτέ δεν περνά απαρατήρητη. Ο Στέλιος Σκλαβενίτης κατόρθωσε να πορευτεί ενάρετα σε καιρούς που ενθαρρύνουν την ατιμία, τον δόλο, την πλεονεξία. Σε καιρούς κρίσης δεν έκανε απολύσεις, δεν εκμεταλλεύτηκε την ανάγκη των εργαζομένων για να τους κακοπληρώνει, να τους υποχρεώνει να εργάζονται εκτός ωραρίου, να τους αφήνει απλήρωτους. Σε αντίθεση με αφερέγγυους και μικρόψυχους εργοδότες, που βρήκαν την «ευκαιρία της ζωής τους» μέσα στην κρίση, ο Σκλαβενίτης στάθηκε στο πλευρό των εργαζομένων. Βοήθησε αντί να… ξεζουμίσει.
Τα καταστήματα Σκλαβενίτη, μια γνήσια πατριωτική, ελληνική αλυσίδα σούπερ μάρκετ, δεν άνοιγαν τις Κυριακές. Σεβάστηκαν το θρησκευτικό αίσθημα εργαζομένων και καταναλωτών. Δεν προέβησαν σε αθέμιτο ανταγωνισμό. Ανέλαβαν το βάρος της διάσωσης των καταστημάτων του Μαρινόπουλου και απέδειξαν ότι υπάρχει και άλλος τρόπος για να διοικείς επιχείρηση: ο σωστός, ο ανθρώπινος, ο ηθικός.
Ναι, υπάρχει ηθικό κεφάλαιο. Ναι, οι άνθρωποι, ο ιδρώτας τους, τα όνειρά τους και οι φιλοδοξίες τους δεν είναι «θηράματα», τροφή για δίποδα αρπακτικά. Ο Στέλιος Σκλαβενίτης, όπως και το σύνολο αυτής της σεβαστής οικογένειας, αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για τους επιχειρηματίες.
Σε μια εποχή που η επιχειρηματικότητα συκοφαντείται (συχνά από τις πράξεις των ίδιων των επιχειρηματιών) ο Σκλαβενίτης δείχνει τον δρόμο. Μπορεί και στην Ελλάδα να υπάρξουν μεγάλες επιχειρήσεις που να λειτουργούν προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.
Η Ελλάδα έχασε έναν σπουδαίο άνθρωπο. Ο βίος του και οι επιλογές του ας αποτελούν παράδειγμα για τους υπόλοιπους.