Κάθε υλικό κατασκεύασμα του ανθρώπου, προτού καν ξεκινήσει η δημιουργία του, προϋπήρξε ως σκέψη, ιδέα. Κάθε κτίριο, όχημα και οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο πρώτα δομήθηκε στους νευρώνες του ανθρώπινου εγκεφάλου κι ύστερα απελευθερώθηκε ως απτή ύλη, που τέθηκε στη διάθεση όλων. Ο νους είναι το μαιευτήριο της πραγματικότητας αλλά και το πρώτο και τελευταίο οχυρό του ατομικού και συλλογικού βίου. Αν «πέσει» αυτό το κάστρο σε εχθρικά χέρια, κανένα όπλο δεν έχει νόημα γιατί κανένα χέρι δεν θα βρεθεί να το κρατήσει και να το στρέψει εναντίον εκείνων που πρέπει.
Το ελληνόφωνο κράτος και η εθνικά ύποπτη «ελίτ» εκπαιδεύουν τους Ελληνες να παραδίδουν αμελλητί τα κλειδιά της συνείδησής τους στους εχθρούς του έθνους μας. Στις τηλεοράσεις νυχθημερόν ακούγονται τουρκικά και οι ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών εξοικειώνουν τον πληθυσμό με την τουρκική γλώσσα, τα ήθη, τα έθιμα, τη νοοτροπία, τη θρησκεία και τις συλλογικές επιδιώξεις της γειτονικής χώρας. Εχθρική προπαγάνδα από συχνότητες που ανήκουν στον ελληνικό λαό.
Αλληλοδιάδοχες κυβερνήσεις προσπάθησαν και προσπαθούν ακόμα (πεισμόνως και με σύστημα) να επιβάλλουν στα σχολεία αφελληνισμένα εγχειρίδια, τα οποία εξωραΐζουν τα 400 χρόνια του εγκιβωτισμού του έθνους μας στο οθωμανικό φέρετρο. Παρουσιάζουν τη σκλαβιά των ραγιάδων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία σαν κάτι το… φυσιολογικό, σχεδόν επιθυμητό. Ταυτόχρονα οι ίδιες κυβερνήσεις αποπειράθηκαν να εξαφανίσουν ή έστω να απαλύνουν τις εντυπώσεις των γενοκτονιών που έχουν διαπράξει οι Τούρκοι σε βάρος μας, μολύνοντας σχολικά ιστορικά βιβλία με λέξεις όπως «συνωστισμός» για περιπτώσεις όπως η σφαγή των Ελλήνων στην προκυμαία της Σμύρνης από τους δολοφόνους του Κεμάλ Ατατούρκ.
Στη δημόσια σφαίρα, στην πολιτική, στη δημοσιογραφία, στα πανεπιστήμια, στους χώρους «τέχνης και διαλόγου» οι κλειδοκράτορες του καθεστώτος δεν ασχολούνται με τίποτε άλλο παρά με το να επιβάλλουν την άποψη ότι οι Ελληνες είναι εθνικιστές, φασίστες, αναχρονιστές, δεν πέρασαν από Διαφωτισμό και γι’ αυτό επιμένουν σε ξεπερασμένα σχήματα, όπως η πατρίδα, η θρησκεία και η οικογένεια. Επίσης, οι ίδιοι «παράγοντες» δεν παύουν να επαναλαμβάνουν επιχειρήματα χωρών που εγείρουν αξιώσεις σε βάρος της πατρίδας μας: οι Σκοπιανοί συνήθισαν να αποκαλούνται Μακεδόνες, η ελληνική «εμμονή» με την Ιστορία είναι νοσηρή, πρέπει να δούμε το πρόσφατο παρελθόν κι από την οπτική των Τούρκων, όποιος θέλει έλεγχο των συνόρων και αναχαίτιση του εποικιστικού ρεύματος είναι ακροδεξιός κ.λπ.
Αυτοί που ορίστηκαν να είναι φύλακες έχουν προδώσει την αποστολή τους, την πατρίδα, τον λαό και το έθνος, και προσπαθούν να γκρεμίσουν τα αληθινά οχυρά της Ελλάδας: τις συνειδήσεις των πολιτών της. Αυτά τα κάστρα πρέπει να κρατήσουμε πάση θυσία.