Eστω και καθυστερημένα η κυβέρνηση αποφάσισε επιτέλους να ξεκινήσει την εφαρμογή του barcode στις εφημερίδες. Oχι τίποτε άλλο, για να σταματήσει το παιχνιδάκι που έπαιζαν επί χρόνια διάφοροι εκδότες για να παρουσιάζουν ανύπαρκτες κυκλοφορίες και να εξασφαλίζουν με το κόλπο αυτό διαφημίσεις. Τώρα όμως η απόφαση αυτή για να έχει αντίκρισμα πρέπει να «τρέξει» άμεσα και να μην κολλήσει, ως είθισται, στις ελληνικές καλένδες. Σε μια εποχή που ο Τύπος πληρώνει ακριβά την κρίση αλλά και τη διαδικτυακή πειρατεία, μια τέτοια κίνηση οφείλουν άπαντες να την υλοποιήσουν, χωρίς να χαθεί ούτε μέρα, ως ελάχιστο δείγμα διαφάνειας σε έναν χώρο που δοκιμάζεται.
Αλλά εάν πραγματικά η κυβέρνηση επιθυμεί να στηρίξει τον έντυπο Τύπο, το barcode από μόνο του δεν αρκεί για να σώσει τις εφημερίδες, που καλούνται να σηκώσουν δυσανάλογα βάρη σε σχέση με την οικονομική κατάστασή τους. Οι τελευταίες αποφάσεις της κυβέρνησης (με πρόσχημα τη διατήρηση του Ταμείου Περίθαλψης των εργαζομένων στο χώρο του Τύπου) επέφεραν ακόμα ένα πλήγμα σε όσες επιχειρήσεις θέλουν να παραμείνουν υγιείς και δεν έχουν πίσω τους συμφέροντα και μεγαλοεπιχειρηματίες.
Γι’ αυτό οι αρμόδιοι υπουργοί και φυσικά ο πρωθυπουργός οφείλουν να σκεφτούν σοβαρά μέτρα στήριξης των εφημερίδων με κριτήρια τέτοια που να τους δώσουν το απαραίτητο οξυγόνο επιβίωσης σε αυτή τη δύσκολη περίοδο. Η απαίτηση αυτή ούτε παράλογη είναι ούτε υποκρύπτει κάποια χάρη. Ηδη εφαρμόζεται σε πολλές χώρες της Ευρώπης, που οι κυβερνήσεις τους στήριζαν τις εφημερίδες και όχι τους εκδότες για να θησαυρίζουν, λαμβάνοντας δανεικά και αγύριστα δάνεια από τις τράπεζες.
Ο χρόνος δυστυχώς δεν λειτουργεί υπέρ των ανθρώπων του χώρου του Τύπου, που στα χρόνια του Μνημονίου είδαν τις ζωές τους (όπως και πολλών Ελλήνων) να αλλάζουν με δραματικό τρόπο. Κάθε μέρα που περνά και συνεχίζεται αυτή η κατάσταση το πρόβλημα μεγαλώνει. Και θα είναι κρίμα μαζί με τα ξερά να καούν και τα χλωρά, επειδή η κυβέρνηση και τα κόμματα κωφεύουν σε ένα πρόβλημα που πρέπει άμεσα να λύσουν.
Πάντα με διαφάνεια, με κριτήρια και, φυσικά, λογοδοσία. Για να ξέρουν οι πολίτες ότι δεν υπάρχουν συναλλαγές εξουσίας – ΜΜΕ κάτω από το τραπέζι. Η στήριξη των εφημερίδων είναι υποχρέωσή τους. Και όχι… ψυχικό.
Μ.Η.Τ. 232120