Φαντάζει αντιφατικό αλλά ισχύει: Ο πλούτος παράγει λιγότερη διαφθορά απ’ όση η φτώχεια. Αυτό που μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμο είναι ο αγώνας για να ξεφύγει ένας λαός ή ακόμα κι ένας άνθρωπος από την αχρείαστη και ανεπιθύμητη συντροφιά της πενίας, όχι η ίδια η πενία.
Κάθε είδους εξαθλίωση, οικονομική ή πνευματική, δεν μπορεί επ’ ουδενί να ωφελήσει μια κοινωνία. Αν ήταν ωφέλιμη, όλοι θα επιδίωκαν να εξαθλιωθούν, να πεινάσουν, να μείνουν χωρίς εισόδημα και άστεγοι.
Τρανή απόδειξη ότι η φτώχεια, η ύφεση και η ανέχεια αυξάνουν τα κρούσματα της διαφθοράς είναι η ίδια η χώρα μας. Η «κυριακάτικη δημοκρατία» σε άρθρο της σχετικά με το φαινόμενο της διαφθοράς και τις… επιδόσεις της Ελλάδας στη σχετική παγκόσμια κατάταξη έγραψε: «Το 2016 η Ελλάδα έχασε έντεκα θέσεις στην κατάταξη των χωρών με τη λιγότερη διαφθορά.
Συγκεκριμένα, η χώρα μας, από την 58η θέση στην οποία βρισκόταν το 2015, υποχώρησε στην 69η θέση σε σύνολο 176 χωρών. Τη θέση της πιο αδιάφθορης χώρας κρατάει για τρίτη χρονιά η Δανία και την πρώτη δεκάδα συμπληρώνουν οι Ν. Ζηλανδία, Φινλανδία, Σουηδία, Ελβετία, Νορβηγία, Σιγκαπούρη, Ολλανδία, Καναδάς, με τη 10η θέση να τη μοιράζονται η Γερμανία, το Λουξεμβούργο και το Ηνωμένο Βασίλειο».
Αυτοί που πλήττονται από τη διασπορά της ανομίας και τον άγραφο νόμο της παθητικής και της ενεργητικής δωροδοκίας δεν είναι οι πλούσιοι, εκείνοι που διαθέτουν εύρος επιλογών – τόσο στον τομέα στον οποίο θα προτιμήσουν να δραστηριοποιηθούν οικονομικά όσο και στον τόπο που θα επιλέξουν να κατοικήσουν.
Οπως σχολίασε η εφημερίδα μας, «η διαφθορά μπορεί να συναντάται σε χαμηλό ή υψηλό επίπεδο, να αφορά μεγάλα ή μικρά ποσά, αλλά το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο: Προκαλεί μεγάλη ζημιά στην οικονομία και πλήττει, κυρίως, τα φτωχότερα στρώματα».
Η μόνη υπηρεσία που μπορεί να προσφέρει η πολιτική τάξη στον τόπο είναι να μεριμνήσει για δύο πράγματα: να εφαρμόζονται οι νόμοι και να ξεφύγει η Ελλάδα από τη μέγκενη της κρίσης.
Μ.Η.Τ. 232120