Μόνο οι πολιτικά αφελείς πρέπει να αιφνιδιάστηκαν από τις νέες δηλώσεις του Β. Σόιμπλε ότι είναι «εκτός ατζέντας» η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους και ότι η χώρα μας «θα πρέπει να προχωρήσει με την εφαρμογή του προγράμματος μεταρρυθμίσεων και να γίνει περισσότερο ανταγωνιστική…»
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, ο οποίος, έμπλεος έπαρσης και αλαζονείας, απαίτησε προ ημερών να του στήσουν και «μνημείο στην Ελλάδα σε ένδειξη ευγνωμοσύνης», δεν έχει κατά νου μόνο τις εκλογές που διεξάγονται στη χώρα του σε μερικές εβδομάδες. Αλλωστε, το ελληνικό ζήτημα δεν απασχολεί ιδιαίτερα την προεκλογική εκστρατεία τους, καθώς έχουν επιβάλει στην κοινή γνώμη της Γερμανίας την -αναντίστοιχη με την πραγματικότητα- άποψη ότι στην «Ελλάδα όλα βαίνουν καλώς…».
Γνωρίζοντας ακριβώς ότι τα πράγματα δεν βαίνουν καλώς, ο κ. Σόιμπλε δίνει από τώρα το στίγμα και διαμορφώνει το πλαίσιο της «επόμενης ημέρας» των γερμανικών εκλογών. Αποτελεί ψευδαίσθηση να πιστεύει κανείς ότι ύστερα από τις 24 Σεπτεμβρίου πρόκειται το Βερολίνο να χαλαρώσει τη στάση του. Αντιθέτως, οι δηλώσεις του αρχιτέκτονα της πολιτικής της εξοντωτικής λιτότητας προοιωνίζονται συνέχιση ή ακόμη και περαιτέρω σκλήρυνση της γραμμής με την οποία αντιμετωπίζεται την τελευταία επταετία η χώρα μας.
Βεβαίως, έχει ανοίξει ένα θέμα για το κατά πόσο ο κ. Σόιμπλε θα παραμείνει υπουργός Οικονομικών στη νέα γερμανική κυβέρνηση. Αυτό όμως έχει σχετική σημασία, διότι όσο κι αν υπάρχουν οι αποχρώσεις στη χώρα αυτή η οικονομική κυρίως πολιτική υπερβαίνει τα πρόσωπα και έχει «εθνικό» χαρακτήρα που καλύπτει ευρύτατο φάσμα. Ακόμη κι αν αποχωρήσει ο 75ετής κ. Σόιμπλε, ο διάδοχός του θα κινηθεί στο πλαίσιο της «γερμανικής Ευρώπης», που εκτός των άλλων περιλαμβάνει και την οικονομική γενοκτονία κοινωνιών όπως η ελληνική…
Θα ήταν αφέλεια επίσης να πιστεύει κανείς ότι υπό το πρίσμα αυτό οι αποφάσεις που έχουν ληφθεί στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την Ελλάδα και το ζήτημα π.χ. του δημόσιου χρέους της, δεσμεύουν την «ηγέτιδα δύναμη» της ευρωζώνης. Αποθρασυμένοι (και) από την υποχωρητικότητα του παρελθόντος, οι μεγάλοι εταίροι μας έχουν αποδείξει επανειλημμένα ότι τηρούν μόνο όσα τους συμφέρουν, εφαρμόζοντας με κυνισμό τον νόμο του ισχυρού…
Μ.Η.Τ. 232120