Η υποτίμηση και ο ανασχηματισμός, όπως ήταν ανέκαθεν γνωστό, δεν προαναγέλλονται. Κατά το πρώτο σκέλος, αυτό έπαυσε να ισχύει αφότου εγκαταλείψαμε ως χώρα το εθνικό νόμισμα. Τώρα όμως διαπιστώνουμε ότι ακυρώνεται και ως προς το δεύτερο…
Οι χθεσινές δηλώσεις του κ. Βούτση ότι ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης θα γίνει μετά την τρίτη αξιολόγηση συνιστούν μία πολλαπλή παραδοξότητα. Το θεσμικό, αλλά όχι κατ’ ανάγκη σημαντικότερο, θέμα που γεννάται είναι υπό ποία αρμοδιότητα έκανε αυτή την αναγγελία. Η ιδιότητα του προέδρου της Βουλής ασφαλώς και δεν του το επιτρέπει…
Ο ανασχηματισμός αποτελεί, κατά τον τρόπο που είναι οργανωμένο το πολιτικό μας σύστημα, αποκλειστικό «προνόμιο» του πρωθυπουργού. Εκείνος αποφασίζει αν, πότε και πώς θα τον πραγματοποιήσει. Ουδείς άλλος. Αλλωστε ο πρόεδρος της Βουλής ως επικεφαλής της νομοθετικής εξουσίας δεν (πρέπει να) εμπλέκεται με την εκτελεστική.
Βεβαίως, ο κ. Βούτσης είναι κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι όμως η δεύτερη φορά που συγχέει τις ιδιότητές του. Το διέπραξε και προ μερικών εβδομάδων, βάλλοντας, μέσω της δημόσιας τηλεόρασης, κατά της Ορθοδοξίας. Στην περίπτωσή του επομένως ισχύει το «δις εξαμαρτείν…».
Ως προς την ουσία, είναι προφανές ότι από την αναγγελία αυτή προκαλούνται συγκεκριμένες παρενέργειες και εύλογα ερωτήματα. Εφόσον θα γίνει ανασχηματισμός, «όταν κλείσει η τρίτη αξιολόγηση», αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν σοβαρές δυσλειτουργίες στην κυβέρνηση, οι οποίες όμως θα παραμείνουν αθεράπευτες για άγνωστο -ίσως και μακρύ- χρονικό διάστημα. Μπορεί όμως να λειτουργήσει ένα κυβερνητικό σχήμα υπό το κράτος αυτής της αβεβαιότητας και της παραλυσίας; Προφανώς όχι. Αν, πάλι, δεν έχουν εντοπιστεί δυσλειτουργίες, τότε δημιουργείται η αντίθετη απορία προς τι η ανάγκη ανασχηματισμού και μάλιστα με σαφή και δημόσια προαναγγελία του…
Η απάντηση σε όλα αυτά βρίσκεται στις λεπτές ισορροπίες που χαρακτηρίζουν πλέον τις σχέσεις του Μεγάρου Μαξίμου με την πλατεία Συντάγματος, τουτέστιν του πρωθυπουργού με τον επί των Οικονομικών υπουργό του. Οσο κι αν δεν το θέλει, ο κ. Τσακαλώτος καλείται να πιει το πικρό ποτήριον και της τρίτης (οδυνηρής) αξιολόγησης, αλλά το συμπέρασμα είναι ότι, προκειμένου να συμβεί αυτό, ολόκληρη η κυβέρνηση μπαίνει στις εσωκομματικές μυλόπετρες…