ΠΑΘΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ

Το νέο, διπλό, τρομοκρατικό χτύπημα στην Ισπανία διαλύει και τις τελευταίες αμφιβολίες, ταρακουνά και τους πιο αφελείς. Πρόκειται για μία από τις πιο αιματηρές επιθέσεις που αποδεικνύει ότι ο (ακήρυκτος) πόλεμος αυτός δεν έχει τελειωμό. Οι τζιχαντιστές, μάλιστα, αποθρασύνονται βλέποντας τον γενικά ήπιο τρόπο με τον οποίο έως τώρα αντιμετωπίζονται από εκείνους που έχουν και τη βασική ευθύνη για την υπόθαλψη, τη χρηματοδότηση και την εξάπλωσή τους…

Αυτήν τη φορά, όμως, η κόλαση αίματος δεν αφορά ένα μόνο κράτος. Τα θύματα είναι πολίτες από 24 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Ολόκληρη σχεδόν η Ευρώπη, αλλά και η Κίνα, η Αυστραλία, η Αργεντινή, η Αλγερία, η Κούβα, όπως και άλλες, συμπεριλαμβάνονται σε αυτή τη ματωμένη λίστα που φέρνει το πρόβλημα σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι μετά το μακελειό στη Βαρκελόνη και στην περιοχή Καμπρίλς η ανάγκη άμεσης αντιμετώπισης της απειλής του Ισλαμικού Κράτους τίθεται σε νέα βάση. Οι φωνές που ζητούν δραστικότερα και αποτελεσματικότερα μέτρα για την «εξάλειψη» έως και την «εξαφάνιση» του ISIS είναι βέβαιον ότι θα δυναμώσουν πάρα πολύ.

Οχι μία, αλλά όλες οι κυβερνήσεις και στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα καλούνται επιτακτικά να απαντήσουν στην απορία των πολιτών τους για το πόσοι ακόμη αθώοι πρέπει να χάσουν τη ζωή τους ώστε να αφήσουν κατά μέρος διλήμματα και σκοπιμότητες και να πράξουν το χρέος τους.

Οι περισσότερες ευρωπαϊκές κοινωνίες αναπτύσσουν στο μεταξύ τα δικά τους αντισώματα, αναδεικνύουν την αυτοπροστασία σε προτεραιότητα μπροστά στον τρόμο που απειλεί να καταλύσει πλήρως τα «τείχη» της γηραιάς ηπείρου. Και ενώ αυτή είναι η αδήριτη πραγματικότητα, μόνο στην Ελλάδα παρατηρείται το φαινόμενο μιας επικίνδυνης παθητικότητας που φθάνει στα όρια της ύποπτης ανεκτικότητας.

Στο όνομα της πολυπολιτισμικότητας, που διαβρώνει ενδιαμέσως τις σταθερές ενός εθνικά ομοιογενούς κράτους όπως το δικό μας, δίνονται αφειδώς άδειες για να χτιστούν τζαμιά, διορίζονται δάσκαλοι για το Κοράνι, ανοίγουν οι πύλες εισόδου και εγκατάστασης κάθε αλλοδαπού στοιχείου, παρέχονται δικαιώματα και προνόμια που συχνά μετατρέπουν τους Ελληνες σε β’ διαλογής πολίτες. Είναι ώρα να μπει φραγμός σε όλα αυτά. Πριν να είναι αργά και για εμάς.