Η πραγματικότητα παραμένει σκληρή

Εν μέσω μιας γκρίζας οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας οι χθεσινές εξελίξεις στο θέμα των ερευνών για τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια μικρή όαση. Σε άλλες εποχές κάτι τέτοιο ενδεχομένως θα συνοδευόταν και από (πραγματικές) τυμπανοκρουσίες…

Η ουσιαστική σημασία των υπουργικών αποφάσεων που υπεγράφησαν είναι μεγάλη. Υστερα από μακρά -και διαφορετικών αιτιών- καθυστέρηση αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων σε περιοχές της Κρήτης και στο Ιόνιο. Εντός των αμέσως προσεχών μηνών θα πιάσουν δουλειά τα τρυπάνια και τα λόγια θα αρχίσουν να γίνονται πράξη.

Αν η χώρα μας δεν βρισκόταν σε αυτήν την πολύ άσχημη κατάσταση, η δρομολόγηση των σχετικών διαδικασιών θα σηματοδοτούσε την είσοδο σε μια νέα εποχή. Δεν είναι μόνο τα τεράστια οικονομικά οφέλη τα οποία θα έχει η Ελλάδα. Είναι ασυγκρίτως πολλαπλάσια τα πλεονεκτήματα που μπορεί να αποκομίσει στο γεωπολιτικό πεδίο. Από τη στιγμή που εμπλέκονται διεθνείς κολοσσοί, όπως η Exxon Mobil και η Total, είναι προφανές ότι η θέση της χώρας μας αναβαθμίζεται από πολλές πλευρές στην ευρύτερη περιοχή.

Η οικονομική διπλωματία επηρεάζει άμεσα, αν όχι πρωταρχικά, κάθε άλλη κίνηση στη σκακιέρα των διεθνών συσχετισμών. Μια ματιά στη γειτονική μας Κύπρο, η οποία έχει θωρακιστεί ακόμη και με την κατάπλευση πολεμικών πλοίων από την ώρα που οι ίδιοι όμιλοι άρχισαν τις έρευνες στα Οικόπεδα της ΑΟΖ της, βοηθά στην εξαγωγή χρήσιμων και κρίσιμων συμπερασμάτων.

Ως παράγων σταθερότητας σε μια ταραγμένη νοτιοανατολική Μεσόγειο, η Ελλάδα δικαιούται να αντλεί ψήγματα αισιοδοξίας για το μέλλον. Ουδείς, όμως, έχει ταυτόχρονα το δικαίωμα να παραγνωρίζει και να υποτιμά τη θέση στην οποία βρίσκονται σήμερα οι Ελληνες ως πολίτες αυτής της χώρας. Υστερα από εφτά χρόνια μνημονιακής εξουθένωσης, παρακολουθούν με επιφυλάξεις και καχυποψία οποιαδήποτε θετική είδηση, ακόμη κι αν έχει πραγματικό αντίκρισμα.

Η προσδοκία για ένα καλύτερο αύριο σκοντάφτει στα συνεχιζόμενα δεινά του παρόντος. Κι όταν τα εισοδήματα μειώνονται, οι δουλειές χάνονται, τα χρέη αυξάνονται και η ανασφάλεια μεγαλώνει, τα υπόλοιπα καθίστανται «λεπτομέρειες» ασύνδετες με τη ζοφερή καθημερινότητα…