Το έγκλημα της παράδοσης της Ελλάδας στα χέρια των πιστωτών, των υπαλλήλων της τρόικας και των εμφανών και αφανών ελεγκτών της κυκλοφορίας του χρήματος είναι πολλαπλό και οι συνέπειές του περισσότερες απ’ όσες μπορούμε να φανταστούμε. Αυτό το διαπιστώνουμε καθημερινά σχεδόν σε όλες τις εκδηλώσεις του ιδιωτικού και του συλλογικού βίου μας. Εκεί που φαίνεται ότι οι αλυσιδωτές αντιδράσεις της κατάρρευσης σταματούν, αναφύονται νέα και πολύ σοβαρά προβλήματα.
Ενα από τα βαρύτερα και οδυνηρότερα τραύματα που έχει προκαλέσει στο εθνικό σώμα τούτη η ασυγχώρητη προδοσία είναι η καταστροφή του παρόντος και η υπονόμευση του μέλλοντος ολόκληρων γενεών. Οι μεσήλικες έχουν μείνει άνεργοι ή με ένα απισχνασμένο εισόδημα προσπαθούν να επιβιώσουν εν μέσω φοροκαταιγίδας και ύφεσης. Οι γέροντες με τις πετσοκομμένες συντάξεις λιμοκτονούν και οι νέοι ζουν με το χαρτζιλίκι από τον μπαμπά και τη μαμά!
Οπως έγραψε σχετικά η «δημοκρατία», ένας στους δύο «40άρηδες» της Ελλάδας ζει με χαρτζιλίκι από τους γονείς και «εμφανίζονται ιδιαίτερα απογοητευμένοι από το βιοτικό επίπεδό τους, και για αυτούς τους λόγους στρέφουν το βλέμμα τους στο εξωτερικό». Αυτή η διαπίστωση προκύπτει από τα συμπεράσματα της έρευνας της «διαΝΕΟσις», η οποία διενεργήθηκε από τη MRB στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού ερευνητικού έργου CUPESSE.
Συγκεκριμένα, η εφημερίδα μας αναφέρει ότι «πρώτη πηγή χρηματοδότησης για τους νέους ηλικίας 18-35 ετών είναι σε ποσοστό 48% “η οικονομική στήριξη από γονείς ή άλλους συγγενείς”, αφήνοντας στη δεύτερη θέση, με ποσοστό 45%, τη “μισθωτή εργασία”. Επιπλέον, οι άνεργοι νέοι Ελληνες είναι αρκετά απαισιόδοξοι, καθώς μόνο το 15% από αυτούς θεωρεί πιθανό να βρει δουλειά τους επόμενους έξι μήνες».
Οι νέοι μας, και γενικά όσοι βρίσκονται στη φάση του βίου τους όπου πρέπει να ανοίξουν τα φτερά τους και να διακριθούν, καταλήγουν να ζουν υπό την αιγίδα της οικογένειας. Αντί να ανεξαρτητοποιηθούν, βιώνουν τη γεύση της ήττας και της ανασφάλειας, επειδή συνεχίζουν να εξαρτώνται!
Αν δεν αντιμετωπιστεί τάχιστα ο Μολώχ της ανεργίας, ουδέν καλό μπορούμε να αναμένουμε.
Μ.Η.Τ. 232120