Τελικά οι θεσμοί έχουν χάσει κάθε μέτρο στις απαιτήσεις τους. Από την οικονομία πέρασαν στη Βουλή και από εκεί στη Δικαιοσύνη. Βήμα βήμα θέλουν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε μια αποικία στην οποία δεν θα λειτουργούν οι θεσμοί της δημοκρατίας αλλά μόνο οι εντολές που θα δίνουν εκείνοι. Και γι’ αυτό θεωρούν ότι το τελευταίο εμπόδιο που έχουν μπροστά τους είναι η Δικαιοσύνη, το τελευταίο καταφύγιο των αδυνάμων.
Οχι γιατί σε όλες τις περιπτώσεις στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων (χαρακτηριστικές οι αποφάσεις για τις περικοπές και για το PSI), αλλά γιατί η πλειονότητα των λειτουργών της Θέμιδας συνεχίζει να αντιστέκεται στις απαιτήσεις της τρόικας. Αυτός είναι και ο λόγος που οι θεσμοί ζητούν, μέσα στον παραλογισμό τους, εκ των προτέρων από την κυβέρνηση να δεσμευτεί ότι θα γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων της μία ενδεχόμενη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία μπορεί να δικαιώσει τους συνταξιούχους που χαρακτηρίζουν αντισυνταγματικές τις νέες περικοπές που τους έγιναν!
Δηλαδή θέλουν επί της ουσίας να καταργήσουν τη Δικαιοσύνη, αν βγάζει αποφάσεις που δεν του κάνουν. Δηλαδή επιθυμούν τα δικαστήρια να λειτουργούν βγάζοντας αποφάσεις α λα καρτ. Τόσο θράσος έχουν, που εκβιάζουν την κυβέρνηση και την απειλούν με μπλοκάρισμα της δόσης σε περίπτωση που δεν κάνει αποδεκτή την αντιδημοκρατική αλλά και παράλογη αυτή απαίτησή τους!
Ρωτάμε λοιπόν τους ανθρώπους αυτούς: Ετσι λειτουργούν και στις χώρες τους; Φορώντας μπότες κατακτητή, αποφασίζοντας και διατάσσοντας τους πάντες; Τόση δημοκρατία; Να ζητούν εκ των προτέρων αποφάσεις κομμένες και ραμμένες στις απαιτήσεις τους; Και το χειρότερο είναι ότι δεν είδαμε τους ευαίσθητους τελευταία βουλευτές του τομέα Δικαιοσύνης της Ν.Δ. να βγάζουν μια ανακοίνωση και να καταγγέλλουν αυτή την προσβλητική και εξέχουσα υπονομευτική για τη Δικαιοσύνη, τη δημοκρατία μας και τον λαό μας απαίτηση των δανειστών.
Μάλλον δεν θα προλάβαιναν από τις υποχρεώσεις που τους έχουν προκύψει εσχάτως με τα πηγαινέλα που έχουν ανοίξει στον Αρειο Πάγο. Προφανώς, κατά αυτούς, από τις απαιτήσεις των τροϊκανών δεν θίγεται ο νομικός πολιτισμός μας.
ρασαν στη Βουλή και από εκεί στη Δικαιοσύνη. Βήμα βήμα θέλουν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε μια αποικία στην οποία δεν θα λειτουργούν οι θεσμοί της δημοκρατίας αλλά μόνο οι εντολές που θα δίνουν εκείνοι. Και γι’ αυτό θεωρούν ότι το τελευταίο εμπόδιο που έχουν μπροστά τους είναι η Δικαιοσύνη, το τελευταίο καταφύγιο των αδυνάμων.
Οχι γιατί σε όλες τις περιπτώσεις στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων (χαρακτηριστικές οι αποφάσεις για τις περικοπές και για το PSI), αλλά γιατί η πλειονότητα των λειτουργών της Θέμιδας συνεχίζει να αντιστέκεται στις απαιτήσεις της τρόικας. Αυτός είναι και ο λόγος που οι θεσμοί ζητούν, μέσα στον παραλογισμό τους, εκ των προτέρων από την κυβέρνηση να δεσμευτεί ότι θα γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων της μία ενδεχόμενη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία μπορεί να δικαιώσει τους συνταξιούχους που χαρακτηρίζουν αντισυνταγματικές τις νέες περικοπές που τους έγιναν!
Δηλαδή θέλουν επί της ουσίας να καταργήσουν τη Δικαιοσύνη, αν βγάζει αποφάσεις που δεν του κάνουν. Δηλαδή επιθυμούν τα δικαστήρια να λειτουργούν βγάζοντας αποφάσεις α λα καρτ. Τόσο θράσος έχουν, που εκβιάζουν την κυβέρνηση και την απειλούν με μπλοκάρισμα της δόσης σε περίπτωση που δεν κάνει αποδεκτή την αντιδημοκρατική αλλά και παράλογη αυτή απαίτησή τους!
Ρωτάμε λοιπόν τους ανθρώπους αυτούς: Ετσι λειτουργούν και στις χώρες τους; Φορώντας μπότες κατακτητή, αποφασίζοντας και διατάσσοντας τους πάντες; Τόση δημοκρατία; Να ζητούν εκ των προτέρων αποφάσεις κομμένες και ραμμένες στις απαιτήσεις τους; Και το χειρότερο είναι ότι δεν είδαμε τους ευαίσθητους τελευταία βουλευτές του τομέα Δικαιοσύνης της Ν.Δ. να βγάζουν μια ανακοίνωση και να καταγγέλλουν αυτή την προσβλητική και εξέχουσα υπονομευτική για τη Δικαιοσύνη, τη δημοκρατία μας και τον λαό μας απαίτηση των δανειστών.
Μάλλον δεν θα προλάβαιναν από τις υποχρεώσεις που τους έχουν προκύψει εσχάτως με τα πηγαινέλα που έχουν ανοίξει στον Αρειο Πάγο. Προφανώς, κατά αυτούς, από τις απαιτήσεις των τροϊκανών δεν θίγεται ο νομικός πολιτισμός μας.