Και πες ότι έκλεισε η αξιολόγηση, όπως έκλεισε, ή για να ακριβολογούμε όπως αναμένεται να κλείσει. Με δάκρυα και αίμα που φέρνει η ψήφιση του 4ου Μνημονίου. Και πες ότι αύριο στο Εurogroup μάς δίνουν κάτι για το χρέος οι… φιλεύσπλαχνοι θεσμοί.
Και φυσικά όχι το «κούρεμα» και άλλα τινά που κάποτε διεκδικούσαμε, αλλά κατιτίς που θα δίνει το δικαίωμα στον Αλέξη Τσίπρα να πει ότι μπορεί να σας πήρα μία σύνταξη ακόμη, μπορεί να σας τρέλανα στη φορολογία, μπορεί οι ασφαλιστικές εισφορές να κλέβουν στους ελεύθερους επαγγελματίες το μισό εισόδημά τους, αλλά να, κέρδισα κάτι για τη χώρα.
Υπάρχει ξανά η ελπίδα να επιστρέψει η ομαλότητα και να λειτουργήσει η αγορά. Θα δίνει παράλληλα και το πρόσχημα στο ΔΝΤ να παραμείνει στο πρόγραμμα και να συνεχίζει να σφίγγει τη θηλιά στους Ελληνες με τις παράλογες απαιτήσεις του.
Αλλά, για να προσγειωθούμε στην πραγματικότητα, πιστεύει αλήθεια έστω και ένας, με το χέρι στην καρδιά, ότι κάτι πρόκειται να αλλάξει για τους πολίτες;
Για τους πολλούς, όχι για αυτούς που είχαν και έχουν μπάρμπα στην Κορώνη. Πιστεύει κανείς ότι μπαίνει τέλος στο δράμα που βιώνουν επτά χρόνια τώρα οι άνθρωποι που βρίσκονται στην αγορά και βιώνουν την πιο άγρια πλευρά της;
Ολοι αυτοί που μέχρι τώρα ήταν νοικοκυραίοι και αφεντάδες στο σπίτι τους και πλέον ζουν με συσσίτια και ελεημοσύνες;
Μήπως θεωρεί κάποιος ότι έχουμε βάλει μυαλό και ότι διδαχτήκαμε από τα λάθη μας, και θα αρχίσει να λειτουργεί το κράτος με σεβασμό στον πολίτη και στο δημόσιο χρήμα;
Οτι θα λειτουργήσει η αξιοκρατία και θα πράττουμε το αυτονόητο; Πολύ φοβάμαι πως όχι.
Η κυβέρνηση έχει δώσει ήδη τα διαπιστευτήριά της. Ποσώς την ενδιαφέρουν οι επόμενες γενιές.
Το μέλημά της είναι να δημιουργήσει τον δικό της στρατό (κατάλοιπο της πασοκοκρατίας), που βρίσκεται στο Δημόσιο και με κάθε τρόπο τον ανταμείβει, τον ενισχύει και του κλείνει το μάτι, λέγοντάς του ότι με τη «δική τους» κυβέρνηση δεν θα χάσουν τα προνόμιά τους.
Καλλιεργεί παράλληλα τον μπαμπούλα (και εδώ η Ν.Δ. έχει τις ευθύνες της) πως όταν έρθουν οι άλλοι θα βρεθείτε στον δρόμο.
Αυτή είναι η επόμενη μέρα που ξημερώνει. Το ερώτημα είναι πόσοι και πώς θα την αντέξουν…