Σήμερα 19 Μαΐου, που είναι ημέρα μνήμης για τη γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, πρέπει να γίνουν ορισμένες απαραίτητες διευκρινίσεις. Κάθε φορά που διαπράττεται ένα έγκλημα, εκείνοι που προσπαθούν να ξεχαστεί και να μην επιδιώκεται ο καταλογισμός ευθυνών είναι οι ηθικοί και οι φυσικοί αυτουργοί του.
Αυτό έχει συμβεί και συνεχίζει να συμβαίνει και με τις αδιάκοπες σφαγές, τις διώξεις, τους εκτοπισμούς, τις εθνοκαθάρσεις και τις γενοκτονίες που έχουν διαπράξει οι Τούρκοι σε βάρος των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και του Πόντου.
Η κυβέρνηση και ο λαός της γείτονος έχουν κάθε συμφέρον να λησμονηθεί από την Ελλάδα αλλά και από την παγκόσμια κοινότητα η εγκληματική συμπεριφορά τους προς τις θρησκευτικές και τις εθνικές μειονότητες του χώρου τον οποίο τώρα κατέχουν.
Ομως, ο λαός μας, οι ενεργοί πολίτες, η ομογένειά μας και οι γενιές που έρχονται έχουν υποχρέωση και στους προγόνους τους και στους εαυτούς τους και στην ίδια την ιδέα του ανθρώπινου πολιτισμού να μην αφήσουν ούτε έναν νεκρό αδικαίωτο.
Το γεγονός ότι έχει συμπληρωθεί σχεδόν ένας αιώνας από την έναρξη της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου από τους σφαγείς του Κεμάλ σημαίνει ότι έχουμε καθυστερήσει χαρακτηριστικά να συντονίσουμε τις προσπάθειές μας με πρόσωπα, συλλογικότητες αλλά και χώρες που θα μπορούσαν να βοηθήσουν την Ιστορία να καταγράψει με ακρίβεια όσα συνέβησαν στην καταρρέουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Οι Αρμένιοι έχουν καταφέρει πολλά σε αυτή την κατεύθυνση και μπορούμε να παραδειγματιστούμε από την πείσμονα πολιτική που άσκησαν για την αναγνώριση της δικής τους γενοκτονίας από τους Τούρκους.
Επιπλέον, υπάρχει κατεπείγουσα ανάγκη για εξυγίανση και αποκεμαλοποίηση του χώρου της Παιδείας και γενικά της παραγωγής κυρίαρχης ιδεολογίας και της διαμόρφωσης εντυπώσεων.
Οποιοσδήποτε έχει στοιχειώδη επαφή με τη δημόσια σφαίρα αντιλαμβάνεται πόσο μεγάλη, πολυπλόκαμη και άρτια δικτυωμένη είναι η φιλοτουρκική παράταξη σ’ αυτό που αποκαλούμε πολιτική εκπαιδευτική οικονομική και πνευματική ελίτ της χώρας.
Είναι καθήκον του Ελληνισμού να μην αφήνει τους τουρκόφρονες να ορίζουν τη μοίρα του έθνους.
Μ.Η.Τ. 232120