Η κοινή λογική είναι η συντομοτέρα οδός προς την ατομική και συλλογική ευτυχία. Ο,τι την παραγνωρίζει, την υποτιμά, την προσπερνά δεν μπορεί να σταθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το παράλογο είναι μεν εντυπωσιακό, ενίοτε ενδιαφέρον, κάποτε μπορεί να φανεί και παρήγορο, αλλά με μαθηματική βεβαιότητα οδηγεί στη δυστυχία.
Αυτή, λοιπόν, η κοινή λογική μάς λέει ότι για να κατορθώσει κάποιος κάτι ξεκινά από τα εύκολα και καταλήγει στα δύσκολα, στα δυσπρόσιτα, όσα φαντάζουν σχεδόν αδύνατα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι αθλητικές επιδόσεις. Πρώτα ένας σύλλογος κατακτά το εθνικό πρωτάθλημα κι έπειτα τίτλους σε πανευρωπαϊκό ή παγκόσμιο επίπεδο.
Και στην πατρίδα μας τα απλά πράγματα, τα «μικρά», όσα αφορούν την καθημερινότητα των πολιτών, βοούν ότι η πολιτική τάξη είναι παντελώς ανήμπορη, άβουλη, ακατάλληλη για να διαχειριστεί τις συλλογικές υποθέσεις.
Πώς μπορεί μια κυβέρνηση να «τα βάλει» με μεγάλες δυνάμεις και να τις αναγκάσει να υποστούν αβαρίες, όπως η δραστική μείωση ή απλά η ελάφρυνση του χρέους, αν δεν μπορεί να επιβάλει τάξη στο κέντρο της πρωτεύουσάς της; Είναι αστείο να φαντάζεται οποιοσδήποτε εκπρόσωπος της εκτελεστικής εξουσίας ότι θα «νικήσει» τους ξένους, όταν δεν μπορεί να αποσπάσει έστω μια ισοπαλία από τους μπαχαλάκηδες που λυμαίνονται τους πανεπιστημιακούς χώρους.
Φυσικά, είναι παντελώς άτοπο να υποθέτει κάποιος ότι μια κυβερνητική πλειοψηφία δύναται να σημειώσει νίκες στον διεθνή γεωπολιτικό στίβο, αν για παράδειγμα δεν έχει κατορθώσει να σταματήσει ούτε καν το φαινόμενο της επαιτείας στα μέσα μαζικής μεταφοράς ή να περιορίσει τη γραφειοκρατία και να μειώσει τις αναρίθμητες περιττές διαδικασίες που διαχρονικά επινοεί ο κρατικός Μολώχ.
Στ’ αλήθεια προκαλεί θυμηδία αλλά και θλίψη συνάμα η εικόνα πολιτικών που ηττώνται στα μαρμαρένια αλώνια της καθημερινότητας αλλά ειδικεύονται σε μεγαλεπήβολες διακηρύξεις και ξιφουλκούν εναντίον του διεθνούς… καπιταλισμού, τον οποίον «κατατροπώνουν» σε κάθε ομιλία τους.
Ας κάνουν πρώτα κάτι απλό, κάτι που θα βοηθήσει τους πολίτες να ζήσουν καλύτερα, κι έπειτα ας αποπειραθούν να κάνουν τα μεγαλειώδη.
Μ.Η.Τ. 232120