Η «δημοκρατία» έχει αναφερθεί πολλάκις στα έργα και στις ημέρες του υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη, η θητεία του οποίου συναγωνίζεται σε αποτυχία και αντιδημοφιλία ακόμα και τις πιο… οικτρές των προκατόχων του. Ομως, επειδή προκύπτουν απορίες για τα κίνητρα που τον ωθούν να προκαλεί την πλειοψηφία του λαού, προβάλλοντας απόψεις ευθέως ανθελληνικές, οι οποίες εκφράζουν ασήμαντες μειοψηφίες, καλό είναι να εξηγηθεί η μεθοδολογία του.
Οι δηλώσεις και οι αποφάσεις Φίλη είναι ενδεικτικές κάθε συστήματος εξουσίας που επιδιώκει να συγκαλύπτει ένα πρόβλημα δημιουργώντας ένα ακόμα μεγαλύτερο. Από τη μία επιτίθεται στην παράδοση, στις θρησκευτικές πεποιθήσεις της πλειοψηφίας αλλά και την ίδια την κοινή λογική, «δημηγορώντας» εναντίον της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών, αρνούμενος τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου από τους Τούρκους και αποτρέποντας τους γονείς από το να αποκαλούν τα παιδιά τους «βασιλιάδες, πρίγκιπες, βασίλισσες και πριγκίπισσες».
Ολα αυτά εξυπηρετούν την ανάγκη εκτόνωσης μιας ισχνής αλλά δυναμικής μειοψηφίας της άκρας Αριστεράς, στην οποία φαίνεται να λογοδοτεί διαρκώς τόσο ο κ. Φίλης όσο και το σύνολο της κυβέρνησης. Ο πρωθυπουργός και το υπουργικό συμβούλιο ευθυγραμμίζουν την πνευματική – ιδεολογική ατζέντα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. με τις ιδεοληψίες ανθρώπων, οι οποίοι αντιτίθενται συστηματικά και παντί τρόπω στην ιδέα του έθνους και οραματίζονται ένα κράτος που θα ομοιάζει με υβρίδιο ΜΚΟ και κατάληψης. Η κυβέρνηση σέβεται την ισχνή και έξαλλη μειοψηφία της άκρας Αριστεράς διότι είναι υπερβολικά… δυναμική και μπορεί να αποδειχθεί αρκετά επικίνδυνη.
Από την άλλη, όμως, ο κ. Φίλης και η κυβέρνηση σέβονται σε πρακτικό επίπεδο και την τρόικα και τις διαταγές της για τη διάλυση του κοινωνικού κράτους. Γι’ αυτό θα αυξηθούν τα διαλείμματα, θα μειωθούν τα μαθήματα και δεν θα προσληφθούν νέοι εκπαιδευτικοί. Το ένα χέρι, δηλαδή, δείχνει προς την αριστερή αποδόμηση και το άλλο, κρυφίως, αφαιρεί κονδύλια από την Παιδεία και τα προσφέρει στους πιστωτές.
Ευφυές κόλπο, αλλά επιβλαβές για την πατρίδα.