Για τα μνημόνια, τα χρέη, τη χρεοκοπία, τη φτώχεια οι αυτουργοί είναι πολλοί, αλλά η ρίζα του κακού άρχισε να απλώνεται το 1981, από τη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία το τριτοκοσμικό ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου. Ο Παπανδρέου έβλαψε τη χώρα. Το δημαγωγικό πέρασμά του από το πολιτικό προσκήνιο ζημίωσε την οικονομία και την κοινωνία βαθιά και στρατηγικά.
Η «κυριακάτικη δημοκρατία», με αφορμή την εκδήλωση μνήμης που ετοιμάζει η Βουλή για τη συμπλήρωση είκοσι ετών από τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου, στις 23/6/1996, έκανε μια ψύχραιμη, αντικειμενική και ουσιαστική αποτίμηση της παρουσίας του Α. Παπανδρέου στον δημόσιο βίο.
Τα πεπραγμένα του στην οικονομία πόρρω απείχαν από το να χαρακτηριστούν θετικά. Οπως σημειωνόταν στο σχετικό άρθρο: «Η χώρα είχε αρχίσει να μπαίνει βαθιά στο τούνελ του δανεισμού και το δημόσιο χρέος να διογκώνεται: Από 28,6% του ΑΕΠ το 1980, ανήλθε σε 54,7% του ΑΕΠ το 1985. Δηλαδή, σε μόλις πέντε χρόνια σχεδόν διπλασιάστηκε, λόγω του υπερδανεισμού και των γενναίων εισοδηματικών ενισχύσεων».
Επίσης, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ απορρύθμισαν πλήρως τον δημόσιο τομέα και θεσμοθέτησαν την ευνοιοκρατία και τη διαφθορά: «Η νίκη του 1981 άνοιξε τις πόρτες για διορισμούς εκατοντάδων χιλιάδων υπαλλήλων με μόνο ουσιαστικό προσόν τους την κομματική ιδιότητα και το “σημείωμα” από τη Χαριλάου Τρικούπη ή από την παντοδύναμη τοπική οργάνωση.
Ηταν τότε που δημιουργήθηκε και ο όρος “πρασινοφρουρός”, αφού στις πιο πολλές υπηρεσίες και ΔΕΚΟ η ιεραρχία είχε αχρηστευθεί μπροστά στην κομματική ισχύ. Ακόμη και στις κατά τόπους νομαρχίες, όπου είχαν διοριστεί ως νομάρχες στελέχη του ΠΑΣΟΚ, τους επέβλεπαν “κομισάριοι” του λεγόμενου τότε Κινήματος. Η πρακτική των προσλήψεων συνεχίστηκε και τη δεκαετία 1993-2004».
Ο χρόνος μπορεί να αμβλύνει τις γωνίες των εντυπώσεων και των απόψεων των ανθρώπων, αλλά η αλήθεια δεν επηρεάζεται από το ημερολόγιο. Οσα πράττουμε ή παραλείπουμε τα βρίσκουμε μπροστά μας.
Η Ελλάδα πληρώνει λογαριασμό που άρχισε να φουσκώνει το 1981.