Η «δημοκρατία» από την πρώτη ημέρα της κυκλοφορίας της έως σήμερα δεν έχει πάψει να υποστηρίζει ότι η συμφωνία για το «πακέτο σωτηρίας» (όπως, κατ’ ευφημισμόν, αποκλήθηκε η προδοσία του Μνημονίου), το οποίο «εξασφάλισε για την πατρίδα» η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, δεν ωφελούσε την Ελλάδα. Η θέση της εφημερίδας μας ήταν πως επρόκειτο για μια καλοσχεδιασμένη επιχείρηση κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας και παράδοσης της δημόσιας αλλά και της ιδιωτικής περιουσίας στα νύχια των δεσμωτών – πιστωτών μας, με βασικές κερδισμένες τις μεγάλες τράπεζες της Ε.Ε.
Φυσικά, όπως συμβαίνει σε κάθε έκνομη ενέργεια, οι αυτουργοί είθισται να αρνούνται αρχικά τη διάπραξη του εγκλήματος, ύστερα τις συνέπειές του και στο τέλος τις προθέσεις τους. Καθ’ όλη τη διάρκεια της προσπάθειάς τους να αποποιηθούν τις ευθύνες τους εκτοξεύουν κατηγορίες εναντίον εκείνων που επιδιώκουν την αποκάλυψη της αλήθειας.
Η κύρια επωδός της μνημονιακής σπείρας που διέλυσε την Ελλάδα ήταν ότι ουδόλως είχαν κατά νου την εξυπηρέτηση των ξένων τραπεζών, αλλά το να διασφαλίσουν την καταβολή των συντάξεων στους δικαιούχους, των μισθών στους δημόσιους υπαλλήλους και των κεφαλαίων που χρειάζεται το κράτος για τις στοιχειώδεις ανάγκες του. Οτιδήποτε άλλο το χαρακτήριζαν «συνωμοσιολογία».
Το πόσο απατεώνες και υπόλογοι ηθικά, πολιτικά και ποινικά είναι όλοι αυτοί απεδείχθη μία επιπλέον φορά εχθές, όταν δημοσιοποιήθηκαν τα αποτελέσματα της έρευνας της Ευρωπαϊκής Σχολής Μάνατζμεντ και Τεχνολογίας του Βερολίνου, που έφερε στο φως η γερμανική εφημερίδα «Handelsblatt».
Οπως αναφερόταν στο σχετικό άρθρο, από τα θηριώδη δάνεια (ύψους 220 δισεκατομμυρίων ευρώ) που δόθηκαν στην Ελλάδα στα πέντε πρώτα χρόνια του μνημονιακού βίου μας, «λιγότερο από το 5% των κεφαλαίων κατέληξε στον ελληνικό προϋπολογισμό» και τα υπόλοιπα «πήγαν στη διάσωση των ευρωπαϊκών τραπεζών».
Είναι ηλίου φαεινότερον ότι και αυτή η αποκάλυψη δύναται να προστεθεί ως πειστήριο στο κατηγορητήριο που πρέπει να απαγγελθεί εναντίον των -έως τώρα ατιμώρητων- ολετήρων της πατρίδας μας.