Ενα από τα θέματα που «συγκλόνισαν» τον βιότοπο όπου φύονται οι εντυπώσεις που δεν καρπίζουν ποτέ είναι η «δημοφιλία» των Ευρωπαίων προέδρων και πρωθυπουργών στο διαδίκτυο. Η ιταλική εφημερίδα «Λα Ρεπούμπλικα» δημοσιοποίησε τα αποτελέσματα πανευρωπαϊκής έρευνας για την απήχηση των «λογαριασμών» που τηρούν οι επικεφαλής της πολιτικής ζωής των χωρών της γηραιάς ηπείρου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η είδηση αυτή έκανε τον γύρο του κόσμου και δεκάδες εκατομμύρια αναγνώστες ασχολήθηκαν -έστω για λίγο- με το πρωτάθλημα έλξης του ενδιαφέροντος του κοινού στο facebook και το twitter. Τα αποτελέσματα έχουν τόση σημασία όση οι προεκλογικές υποσχέσεις στην Ελλάδα: καμία.
Αυτό που θα αφήσουν πίσω τους οι «ηγέτες» δεν είναι όσοι έχουν κάνει «like» στο λογαριασμό τους στο facebook ούτε οι «ακόλουθοί» τους στο twitter. Ολες οι συνάφειες, οι πολλές κινήσεις και οι διαδικτυακές αναρτήσεις τους έχουν λιγότερο βάρος κι από τα κομματικά φέιγ βολάν που ρίπτονται στους κάδους ανακύκλωσης, μόλις ολοκληρωθεί η επιχείρηση υφαρπαγής της λαϊκής ψήφου.
Αυτό που θα πρέπει να απασχολεί τους εκάστοτε διαχειριστές των κοινών υποθέσεων είναι να αφήσουν σε όσους τους διαδεχτούν χώρες σε καλύτερη κατάσταση σε σχέση με εκείνη που βρίσκονταν όταν τις «παρέλαβαν». Η Ιστορία δεν γράφεται με κλισέ δημοσιεύματα ξύλινου λόγου σε ψηφιακό αμπαλάζ. Ηγεσία σημαίνει εξυπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων, προαγωγή του πολιτισμού και βελτίωση του πνευματικού επιπέδου και της οικονομικής κατάστασης των πολιτών.
Φυσικά, πριν απ’ όλα και πάνω απ’ όλα εκείνοι που διοικούν έχουν την ιερή υποχρέωση να μεριμνούν για την ασφάλεια και να υπερασπίζονται μέχρις εσχάτων τον λαό και την πατρίδα. Επιπλέον πρέπει να πείθουν ότι αξίζουν για την ηγετική θέση τους θέτοντας ενώπιον όλων το προσωπικό παράδειγμα της αρετής τους.
Οι Ευρωπαίοι ηγετίσκοι, επειδή δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις προαναφερθείσες απαιτήσεις και στις υψηλές προδιαγραφές του ρόλου τους, θεωρούν ότι μπορούν να καλύπτουν τα κενά τους με ανούσιες διαδικτυακές «πρωτιές». Θλιβεροί και μοιραίοι.
Μ.Η.Τ. 232120