Στην περίπτωση της Ελλάδας η αλήθεια δεν χρειάζεται μεγάλη ανάλυση για να γίνει αντιληπτή. Μια βόλτα σε μεγάλα αστικά κέντρα μπορεί να αποβεί διαφωτιστικότατη για τη διάλυση που έχει προκαλέσει η απουσία πολιτικής ηγεσίας και -κατά συνέπεια- η περιδίνηση της χώρας στη μνημονιακή άβυσσο. Τα πάντα μαρτυρούν πτώση με μεγάλη επιτάχυνση.
Οι αριθμοί, όσο κι αν αποπειραθεί κάποιος να τους «μαγειρέψει» προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση, είναι αποκαρδιωτικοί.
Η περίοδος των εκπτώσεων, που σε άλλες περιόδους του συλλογικού βίου ισοδυναμούσε με πολύτιμη ένεση ρευστότητας στις επιχειρήσεις, τώρα περνάει σχεδόν… απαρατήρητη και για τους καταναλωτές και για τους εμπόρους.
Οπως έγραψε η «δημοκρατία», σύμφωνα με την έρευνα της ΕΣΕΕ, «μία στις τρεις επιχειρήσεις εμφάνισε απώλεια τζίρου σε σύγκριση με τις χειμερινές εκπτώσεις του 2015, ποσοστό ιδιαίτερα μεγάλο.
Από αυτές, μία στις τρεις επιχειρήσεις είχε απώλεια τζίρου μεγαλύτερη του 40%, μία στις δέκα 31% με 40% και μία στις πέντε 21% με 30%.
Αντίθετα, το ποσοστό αυτών που δήλωσαν ότι οι εκπτώσεις του 2016 ήταν καλύτερες σε σύγκριση με την περσινή περίοδο είναι εξαιρετικά μικρό (2%). […] Γενικά, η τρύπα στον τζίρο των χειμερινών εκπτώσεων εκτιμάται σε κάτι λιγότερο από 1 δισ. ευρώ, προκαλώντας μεγάλο κενό στην ελληνική αγορά».
Το ίδιο μονοπάτι δείχνει ότι θα ακολουθήσει και ο τουριστικός κλάδος. Οπως έγραψε η εφημερίδα μας, ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ Ανδρέας Ανδρεάδης στη γενική συνέλευση της Τραπέζης της Ελλάδος είπε ότι «σοβαρά ζητήματα βιωσιμότητας αντιμετωπίζει το 40% των τουριστικών επιχειρήσεων, κυρίως λόγω της υπερφορολόγησης, τη στιγμή που το κράτος χάνει τουλάχιστον 250.000.000 ευρώ φορολογικά έσοδα από τις ανεξέλεγκτες μισθώσεις ιδιωτικών χώρων σε επισκέπτες».
Η προσωπική εμπειρία και οι στατιστικές συγκλίνουν απόλυτα. Η πατρίδα μας περνάει μια περίοδο που ίσως να είναι ακόμα πιο δύσκολη από εκείνην που ακολούθησε το πέρας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Τότε τουλάχιστον οι άνθρωποι τολμούσαν να ελπίζουν…