Ο κ. Λεβέντης, πριν καταστεί το κοινοβουλευτικό αξιοθέατο της μνημονιακής διάλυσης, θεωρούσε ότι πολιτεύεται, αλλά στην πραγματικότητα προσέφερε υλικό για θεατρικές επιθεωρήσεις και για σατιρικές τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές.
Οι Ελληνες τον είχαν συνηθίσει σε ρόλο ανεξέλεγκτου Δελαπατρίδη να καταριέται από τηλεοράσεως τις οικογένειες πολιτικών αρχηγών να ασθενήσουν από την επάρατο και να αποβιώσουν σύσσωμες – κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ ξανά στην πολυτάραχη ζωή του τόπου!
Ακόμα και για τα… ελαστικά μέτρα της πολιτικής ζωής μας, η συμπεριφορά του Βασίλη Λεβέντη είχε ξεπεράσει τα όρια της ύβρεως και είχε φτάσει στο σημείο της εκδηλωμένης διαταραχής. Επιπλέον, στην εικόνα του προσέδιδαν ιλαρότητα τα ποτήρια με τον φραπέ που κατανάλωνε την ώρα των εκπομπών (από την αυθαιρέτως καταληφθείσα συχνότητα, την οποία αργότερα μοσχοπούλησε), καθώς και οι φάρσες διάφορων ξενύχτηδων τηλεθεατών.
Φυσικά, όλα τα προαναφερθέντα δεν είναι τα καλύτερα δυνατά «διαβατήρια» για να δημιουργήσει κάποιος πολιτικό σχηματισμό και να τον αναπτύξει μέχρι να περάσει τις πύλες της Βουλής. Ομως, όταν χάσκει ορθάνοιχτη μια οδυνηρή πληγή, όπως εκείνη του Μνημονίου, ακόμα και προσωπικότητες όπως εκείνη του κ. Λεβέντη μπορεί να γίνουν πιστευτές, όταν αυτοσυστήνονται ως… νουνεχείς και υπεύθυνες.
Η κοινωνία κατέβηκε πολύ στην κλίμακα της ανάγκης και της ανέχειας, ώστε να φτάσει να «εκδικηθεί» το σύστημα υπερψηφίζοντας το προσωποκεντρικό κόμμα του αυτοαποκληθέντος «μετριοπαθούς κεντρώου».
Μόνο μέσω του αυτοπροσδιορισμού θα μπορούσε ο Βασίλης Λεβέντης να αποκτήσει σχέση με την έννοια της μετριοπάθειας. Τώρα, ο κ. Λεβέντης επιδιώκει κι άλλα δεκαπεντάλεπτα δημοσιότητας, στρεφόμενος εναντίον του Προέδρου της Δημοκρατίας και κατηγορώντας τον για τη χρεοκοπία της χώρας! Θεωρεί ότι όσο περισσότερη είναι η ασχήμια που εκπέμπει τόσο θα διευρύνεται η αποδοχή του από το κοινό – και δη από εκείνους οι οποίοι έχουν αναπτύξει «αντισυστημική» στάση. Ο κ. Λεβέντης δεν αρκείται να φαίνεται γραφικός. Επιθυμεί να γίνει και επικίνδυνος, επιτιθέμενος ανοίκεια στον πρώτο πολίτη της χώρας, προσβάλλοντας τους θεσμούς.
Μ.Η.Τ. 232120