Η Ν.Δ. χρειάζεται έναν ηγέτη που θα πράττει ό,τι πρεσβεύει και θα πιστεύει όσα λέει. Η βελτίωση της κατάστασης στο κόμμα, στο οποίο πιστώνονται όλες οι αναπτυξιακές πολιτικές και οι μεγάλες στρατηγικές επιλογές της χώρας, μπορεί να λειτουργήσει ευνοϊκά για ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Η συγκυρία, φυσικά, είναι κάθε άλλο παρά ευνοϊκή.
Εμείς οι Ελληνες ζούμε σε χρόνους εμποτισμένους με το δηλητήριο της απαξίας της πολιτικής διαδικασίας. Περνάμε περίοδο δοκιμασίας και πάσχουμε από έλλειψη πόρων αλλά και κλονισμό των πεποιθήσεών μας. Προσπαθούμε να αντεπεξέλθουμε σε συνθήκες που διαμόρφωσαν οι ανάξιοι ηγέτες, οι οποίοι μίλησαν πολύ και έπραξαν λίγα. Είμαστε σχεδόν πεπεισμένοι ότι τα στόματα των επικεφαλής των κομμάτων ανοίγουν για να εκτοξεύσουν ανεφάρμοστες υποσχέσεις και κλείνουν μόνο ενώπιον της τρόικας.
Το νέφος της συλλογικής κατάθλιψης επηρεάζει τα πρόσωπα ξεχωριστά αλλά και το κοινωνικό σύνολο. Η Νέα Δημοκρατία, αν επιθυμεί να παραμείνει ζώσα και κραταιά δύναμη και να αποτελεί την κυρίαρχη επιλογή στα πολιτικά πράγματα, πρέπει να επιλέξει άξιο αρχηγό. Αυτή η λέξη, «άξιος», μπορεί να φαντάζει γενικόλογη και αόριστη, αλλά η ίδια η ζωή την έχει καταστήσει απολύτως συγκεκριμένη.
Αξιοσύνη στην ηγεσία σημαίνει τήρηση των υποσχέσεων πάση θυσία. Ο νέος πρόεδρος του κόμματος, εκ των πραγμάτων, δεν θα μπορέσει να κάνει μεγαλεπήβολες εξαγγελίες, αλλά οφείλει να αντιστρέψει το κλίμα της δυσπιστίας των εκλογέων. Γι’ αυτό όσα πει θα πρέπει να τηρηθούν κατά γράμμα. Το γεγονός ότι η λέξη «πολιτικός» προκαλεί σχεδόν αυτόματα τον συνειρμό «ψεύτης» δεν τιμά τον πολιτισμό μας.
Επίσης, άξιος θα είναι ο νέος πρόεδρος, αν αποδείξει με πράξεις ότι στηρίζει τη μεσαία τάξη, προτείνοντας εφικτές λύσεις για την ελάφρυνση των εξωφρενικών φορολογικών βαρών που έχουν επιβληθεί στα χρόνια της μνημονιακής λαίλαπας. Η… καταστολή του φορομπηχτισμού είναι το πρώτο βήμα για την ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Φυσικά, αυτό θα πρέπει να συνδυαστεί με την επεξεργασία και την υποβολή προτάσεων για την άμεση ανακούφιση των ασθενέστερων τάξεων από το άλγος της ανεργίας, της ανέχειας και της εξαθλίωσης.
Η στάση του κόμματος απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο δεν επιτρέπεται να είναι πολεμική. Η Ν.Δ. δεν πιστεύει στον μαρξισμό για να επιδιώκει μετωπική σύγκρουση με τους έχοντες. Ομως, όταν έρθει ξανά στην εξουσία, έχει την υποχρέωση απέναντι στην πατρίδα και τον λαό μας να διαμορφώσει κανόνες υγιούς ανταγωνισμού, να επιβάλει τον σεβασμό τους και να πολεμήσει ανηλεώς τη λερναία ύδρα της διαπλοκής.
Ομως, πάνω απ’ όλα, ο μελλοντικός πρόεδρος πρέπει να είναι έντιμος Ελληνας και να εμπνέει τον λαό.
Μ.Η.Τ. 232120