ΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ!

Είναι δύσκολο να πιστέψει κάποιος ότι μπορούν να διαδραματίζονται ταυτόχρονα τόσα πολλά τραγελαφικά αλλά και αμιγώς τραγικά (για τους πολίτες) περιστατικά στη χώρα μας. Αν και υπάρχουν εκατοντάδες, αναφέρονται ενδεικτικά μερικά που έχουν κραυγαλέο χαρακτήρα: Οι εσωκομματικές εκλογές στη Νέα Δημοκρατία εξελίσσονται σε νούμερο επιθεώρησης, με θεατές τους αγνούς και τίμιους ανθρώπους που εμπιστεύονται και ψηφίζουν την παράταξη και οι οποίοι δεν είχαν καμία διάθεση να αστειευτούν μ’ αυτό το θέμα. Το «ντέρμπι των αιωνίων» στο ποδόσφαιρο αναβάλλεται λόγω επεισοδίων και το πρωτάθλημα καταντά σκιά του εαυτού του, μια αληθινή παρωδία.

Η κυβερνητική πλειοψηφία, η μέχρι πρότινος «μπροστάρισσα της αντίστασης» στους δανειστές, δεν προλαβαίνει να νομοθετεί αντιλαϊκά μέτρα που γνωρίζει εκ των προτέρων ότι είναι αδύνατον να εφαρμοστούν. Η ελπίδα του τόπου, οι νέοι μας, μεταναστεύουν για να εξασφαλίσουν το αυτονόητο δικαίωμά τους στην εργασία. Το ίδιο πράττουν και όσοι από τις μεγαλύτερες ηλικίες έχουν υψηλή κατάρτιση και εξειδίκευση στο αντικείμενό τους.

Ενώ ξεμένουμε από Ελληνες, η χώρα γεμίζει από μουσουλμάνους πρόσφυγες και λαθρομετανάστες, οι οποίοι νομίζουν ότι από εδώ θα διεκπεραιωθούν εύκολα στις χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης, που σφραγίζουν τα σύνορά τους φοβούμενες την ισλαμική τρομοκρατία.

Η απορρύθμιση του δημόσιου βίου δεν έχει προηγούμενο και η καθημερινότητα των Ελλήνων βρίσκεται κυριολεκτικά στον αέρα. Ολα δείχνουν μετέωρα, ασταθή, ευμετάβλητα, επειδή λείπει το ειδικό βάρος ικανών ηγετών που θα βγάλουν την κοινωνία από το τέλμα και θα σταματήσουν την κατρακύλα της πατρίδας μας.

Το κρισιμότερο πρόβλημα της Ελλάδος είναι ακριβώς αυτές οι κενές θέσεις εργασίας στην κορυφή της πυραμίδας του συλλογικού βίου. Οι δομές μας στην οικονομία, στον πολιτισμό, στην πολιτική και στον δημόσιο λόγο φαντάζουν κενές περιεχομένου, επειδή λείπουν εκείνοι που θα δώσουν τον τόνο της αξίας τους.

Πρέπει να πληρωθούν με πρόσωπα που θα έχουν γνώσεις, επάρκεια, πατριωτισμό και αποφασιστικότητα. Η ιστορική αναγκαιότητα το επιβάλλει και ο λαός το απαιτεί.