Τη στρατηγική του «πονάει δόντι, κόβει κεφάλι» εφαρμόζει η κυβέρνηση, για να εμφανίζεται ως καλό παιδί στην τρόικα. Ακόμα και οι ίδιοι οι θεσμοί δεν πιστεύουν στη μετάλλαξη του πρωθυπουργού (της πρώτη φορά Αριστεράς) Αλέξη Τσίπρα, που τα δίνει όλα στους δανειστές με ολίγη χρυσόσκονη για τους μη έχοντες, ώστε να μη χαθεί η εκλογική πελατεία.
Από το περιβόητο σύνθημα «κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη» φτάσαμε και επισήμως στο «όλα τα σπίτια στα χέρια των τραπεζών».
Η ανάλυση για τους πλειστηριασμούς υπάρχει σε άλλες σελίδες της «δημοκρατίας». Εδώ θα αναφερθούμε στα περιβόητα ισοδύναμα.
Μετά την μπίρα (που για την ώρα τη… γλίτωσε) και το τσίπουρο (για το οποίο πιέζουν ασφυκτικά οι εταίροι) σειρά παίρνει το εγχώριο κρασί, που κάποιοι φωστήρες σκέφτηκαν να το φορολογήσουν, λέει, για να βρεθούν αυτά που λείπουν για τον ΦΠΑ στην εκπαίδευση.
Δηλαδή, δεν τους φτάνει που βάζουν χαράτσια στον νόμιμο τζόγο (και κατ’ επέκταση σε παίκτες και πράκτορες), τώρα ετοιμάζονται να καταδικάσουν ακόμη ένα ελληνικό προϊόν, επιβάλλοντας Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης.
Η πρόταση η οποία βρίσκεται μάλιστα στο τραπέζι οδηγεί σε επιβάρυνση κατά 30 λεπτά, τουλάχιστον, ανά φιάλη, που εάν σε αυτό προστεθεί και ο ΦΠΑ, τότε οι τιμές θα εκτοξευθούν.
Ενα προϊόν, δηλαδή, που είναι ήδη υπερτιμημένο και από την κάβα μέχρι τον χώρο εστίασης παρουσιάζει σημαντικές αποκλίσεις θέλουν να το κάνουν ακόμη ακριβότερο για τους πολλούς, προκειμένου να μαζέψουν τα 100.000.000 ευρώ που… ψάχνουν!
Ξεχνούν, όμως, τον αστάθμητο παράγοντα, που αντί να τους φέρει περισσότερα έσοδα, ίσως τους οδηγήσει σε μεγάλες απώλειες. Και αυτό γιατί ενδέχεται κάποιοι να κόψουν το κρασί.
Αρα, ο… θησαυρός μπορεί να αποδειχθεί άνθρακες. Αφού το μόνο που θα πετύχουν είναι να μην έχουν τη δυνατότητα οι πολλοί να πιουν ένα ποτηράκι για να πάνε τα (μνημονιακά) φαρμάκια κάτω.