Οι ευγενέστεροι και ηπιότεροι σχολιαστές της πολιτικής ζωής της χώρας θα έλεγαν ότι η μεταπολιτευτική ιστορία δεν χαρακτηρίζεται για τη διαφάνειά της στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος. Επειδή σε καιρούς κρίσης και σκληρής συλλογικής δοκιμασίας η ευγένεια περιττεύει -και εν πολλοίς λειτουργεί παραπλανητικά-, απλώς τούτη η περίοδος θα έπρεπε να… σημανθεί ως έχει: αποτέλεσε ένα πάρτι διαφθοράς και απροκάλυπτης διασπάθισης των πόρων των πολιτών από αξιοκατάκριτα δημόσια πρόσωπα.
Υποτίθεται ότι η δημοσιοποίηση των εξόδων των υπουργείων αλλά και όλων των φορέων που καλύπτουν τα έξοδά τους από τον Κρατικό Προϋπολογισμό θα προσέφερε στους πολίτες την ευκαιρία να παρακολουθούν τις δαπάνες του κράτους.
Επίσης, η ανάρτηση των σχετικών δεδομένων στο διαδίκτυο θα επέτρεπε στις Αρχές αλλά και στα κόμματα να παρεμβαίνουν κάθε φορά που μια δαπάνη θα φάνταζε… ανεξήγητη ή προκλητική.
Δυστυχώς, αυτή η ελπίδα διαψεύδεται συνεχώς. Η «κυριακάτικη δημοκρατία» έφερε στο φως τους δύο «Κιμ Γκλεν» και τις (καλά) κρυμμένες αμοιβές τους.
Ο λόγος γίνεται για τον Κιμ Γκλεν, τον περιβόητο σύμβουλο του Γιάνη Βαρουφάκη στο υπουργείο Οικονομικών, τον οποίο ακόμα πληρώνουμε, και έναν ακόμη «ομόλογό» του, τον Πίτερ Λεγκλέρ.
Το υπουργείο Οικονομικών τούς πληρώνει τα ταξίδια Λονδίνο – Αθήνα, τις ημερήσιες αποζημιώσεις, τις διανυκτερεύσεις και δεν ανακοινώνει στους φορολογούμενους πολίτες πόσο θα πάει το… μαλλί των μυστήριων συμβουλατόρων που εισβάλλουν στην καθημερινότητά μας από το παράθυρο, την ίδια στιγμή που τα χρήματά μας φεύγουν (όσα απέμειναν) από την πόρτα.
Η εφημερίδα μας αποκάλυψε ότι η υπουργική απόφαση του κ. Τσακαλώτου, που φορτώνει στις πλάτες των Ελλήνων το κόστος του ευ ζην των κ. Γκλεν και Λεγκλέρ, είναι πιο αόριστη και από την οικονομική στρατηγική του προκατόχου του, του κ. Βαρουφάκη. Κάνει μνεία για το τι θα πληρώσουν οι πολίτες για χατίρι των αλλοδαπών συμβούλων, αλλά δεν αναφέρει ποσό – μια πρακτική που υποτιμά τη νοημοσύνη των Ελλήνων. Κουτοπονηριές που δεν μπορεί να γίνουν αποδεκτές…
Μ.Η.Τ. 232120